من به این دلیل مخالف مذهب هستم که ما را به راضی بودن و سرسپردگی تعلیم می دهد تا از درک علمی جهان ناتوان باشیم. ایمان دینی، دست کم به تعبیر متعارف آن یک «پندار» است. باور کاذبی است که در برابر تمام شواهد خلاف خود سخت جانی می کند. من این نظر رابرت ام پیرسیگ را تأیید می کنم که می گوید: هنگامی که یک نفر دچار پندار می شود، او را دیوانه می خوانند. هنگامی که افراد بسیاری دچار یک پندار می شوند، آنها را مؤمن خطاب می کنند. نباید کودکان را به کیش والدین شان دانست و بر آنها برچسب دین خاصی زد. اصطلاحاتی مثل «بچه کاتولیک» یا «بچه مسلمان» باید منزجرکننده محسوب شوند.
