کتاب «تأملی بر نظریه تکامل» کاری از «انتشارت شورش»
چارلز داروين با اتکا به علمِ زيست شناسی، تئوری تکاملِ انواعِ مختلفِ گونه های موجوداتِ زنده بر روی کره ی زمين را برای نخستين بار ثابت نمود و ارائه کرد. به سال ۱۸۵۹، داروين در کتابِ «در باره ی سرمنشاءِ گونه ها به وسيله ی انتخابِ طبيعی و حفظِ نوعِ برتر در تنازعِ بقا» (که همواره به اختصار «سرمنشاءِ گونه ها» ناميده می شود) برای اولين بار تئوری علمی تکاملِ زندگی در جهانِ هستی را عرضه و تدوين کرد.
انتشارِ اين کتاب و توضيحِ علمی اين تئوری، انقلابی در تمامی زمينه های دانش و علومِ مختلف به وجود آورد. قبل از انتشارِ تئوری داروين، متد و راهِ حلِ علمی برای اين که بتواند توضيح دهد که چگونه و چرا اين همه گونه ها و موجوداتِ زنده با تمامِ پيچيدگی هايشان ظرفِ ميليون ها سال تغييراتِ تدريجی و کلان در اين جهان به وجود آمده اند، وجود نداشت. در اين زمينه فرضيه های خامی از طرفِ زيست شناسان، زمين شناسان و جامعه شناسانی نظير «مالتوس» ارائه شده بود، اما هيچ يک نتوانسته بود معمای هستی را با متدِ علمی ثابت نمايد. تا آن زمان مسجد و کليسا از طريقِ کتابِ قرآن و انجيل بر اين عقيده بودند که «زندگی در زمين فقط ظرفِ شش هزار سالِ گذشته شروع گشته، در هفت روز آفريده شده و خدا خالقِ هر يک از موجودات است و هر آن چه را که خالقِ توانا خلق نمود ديگر بار هيچ نيرويی را قادر به تغييير و تحولش نيست.»! طبقِ اين فرضيه ی غيرِعلمی عدمِ تغيير و ثباتِ گونه ها و تمامی موجوداتِ زنده امری است الهی!
