بخش اول
بخش دوم
نوشته شجاع الدین شفا
نگاهی به تاریخ به ویژه تاریخ سانسور شده دولتی عمق فاجعه فرهنگی نظامی و اقتصادی را که به جامعه ایران از اغاز تهاجم عرب تاکنون روا داشته شده عیان می سازد. تاریخی پر از خون و عصیان و سرکوب . تاریخی مملو از دلالان حماقت و دروغ- تاریخی آکنده از خیانت – کتاب سوزی- فرهنگ کشی- بهره کشی و تمدن سوزی.اگر این نگاه به تاریخ با دیدگاه علمی و فلسفی نیز همراه باشد به گونه ای که نشان دهد چرا و چگونه ما امروز به این وضع گرفتار آمده ایم و راه چاره را نیز به ما نشان دهد بسی راهگشا و در عین حال دردناک است.
کتاب«دوم آذر ۱۳۶۷؛ سالروز قتل دکتر کاظم سامی، وزیر بهداری دولت مهندس بازرگان و نماینده دوره اول مجلس.»
دکتر کاظم سامی به واسطه دیدگاه‌های خاصش درباره مفاهیمی چون عدالت اجتماعی، آزادی و انقلاب، صریح‌اللهجه بود. وی پس از پایان دوره‌ی نمایندگی مجلس، تا پایان عمر در قالب هیچ تشکل سیاسی به فعالیت نپرداخت.او سرانجام در دوم آذرماه ۱۳۶۷ در مطب خود مورد سوء قصد یک مهاجم [فردی که بعد‌ها گفته شد محمود جلیلیان نام داشته] قرار گرفت و دو روز بعد درگذشت. قتل او با اعلام خودکشی قاتلش پیچیده‌تر شد.
