نوشته برتراند راسل ترجمه منوچهر بزرگمهر
این کتاب اصل مساعی مبذوله برای تلفیق دو تمایل مختلف است: یکی در روان شناسی و دیگری در علم فیزیک یا حکمت طبیعی که من نسبت به آنها علی رغم تنافی ظاهری نظر موافق دارم. از یک طرف بسیاری از روان شناسان مخصوصا پیروان مکتب “رفتار ظاهر” به اتخاذ موضعی گراییده اند که اگر از لحاظ فلسفی اصالت مادی نباشد و از حیث روش و طریقه تحقیق مادی است. آنها روان شناسی را بیش از پیش متکی بر علم ابدان و وظایف الاعضا و مشاهده و ترصید خارجی می نمایند و ماده را امری صلب تر از ذهن و غیر مشکوک تر از آن قلمداد می کنند. در همین حال علمای طبیعی علی الخصوص “آین شتاین” و سایر کسانی که به بیان نظریه نسبت می پردازند “مادیت” ماده را روز بروز کمتر جلوه می دهند….
