اثر علی محدث
ملک الشعراء قاضی رکن الدین محمد بن سعد بن هبه الله بن دعویدار تمی متخلص به داعی شاعر ذواللسانین سده ششم و اوائل سده هفتم هجری است که به دو زبان عربی و پارسی استادانه شعر سروده است.
او یکی از معاریف خاندان دعویدار تیمی بوده، و این خاندان از خاندانهای مشهور شیعه در سده ششم هجری به شمار می رفته است که رجال آن به زهد و دانش معروف و در شهر قم متصدی منصب قضاوت بوده اند.
