کتاب “بشارت”

بازگشت خدا به زادگاهش، خبر خوشی است برای خدا پرستانی که به سبب آسمان نشین شدن خدا، هرچه می گردند او را نمی یابند، هرقدر فریاد می زنند پاسخی از او دریافت نمی دارند. بازگشت خدا به زادگاهش، در عین حال خبر خوش پایان «هجرت» اوست. او به زمین باز می گردد تا دوران پیری و سالخوردگی خود را در میان خدا پرستان بگذاراند. از آن هنگامی که جماعتی بنا به مصلحت خود یا صلاح اندیشی به حال مردم، خدا را از زمین، جایی که در آن زاده شده و به خدایی رسیده است به آسمان فرستادند، تاکنون هیچ اثر مثبت و مفید از او دیده نشده است. به همین سبب بسیاری از مردم می پندارند که اگر خدا را از زادگاهش بیرون نمی کردند، او از حال بندگان خود غافل نمی ماند و اجازه نمیداد این همه بیداد و ستم به نام او بر مردم روا دارند. مهمتر از همه اینکه اینهمه حرف و حدیث پشت سر او بزنند.