خطابه (تاریخ اوایل انقلاب مشروطیت)

نویسنده سیدحسن تقی زاده
در میان رجال سیاسی ایران در زمان معاصر، سیدحسن تقی زاده (1348-1257) از موقعیت ویژه ای برخوردار است. نقش او در برپایی قیام مشروطه؛ هواداری از از مردم سالاری و مخالفت با سلطنت رضاخان پهلوی؛ پیوستن او به نظام حکومتی، رضاشاه و ماجرای تجدید قرارداد نفت ایران و انگلیس در سال 1933 (1312ش) و ادامه فعالیت های دیپلماتیک و سیاسی او در دوره ی سلطنت محمدرضا شاه پهلوی. نگاهی گذرا به سیر تحول زندگانی و افکار تقی زاده، نشان می دهد که وی یک شخصیت «خاکستری» است. به زبان ساده، دارای جنبه های مثبت و منفی و ضد و نقیض است. او مردی ادیب و سخنور بود و اطلاعات وسیعی درباره ی تاریخ اسلام، و سایر ادیان، داشت؛ مقالات متعدد او گواهی است بر این مدعا. ضمنا چون سالیان درازی را در اروپا به سر برده بود، با فرهنگ و تمدن غرب کاملا آشنا و شیفته ی آن بود، به طوری که یکی از هواداران سرسخت تجدد (مدرنیته) در ایران به شمار می رفت. الگوی فکری او در این زمینه، نظام حکومتی بریتانیا بود. این کتاب محدود به سه سخنرانی تقی زاده است. این سخنرانی ها در باشگاه مهرگان پیرامون مشاهدات وی از مشروطیت (تا پایان استبداد صغیر) است. این سخنرانی ها در واقع مشاهدات شخصی تقی زاده از جریان انقلاب مشروطه است؛ از این رو درخور توجه و تأمل است خاصه آنکه مشروطیت بخش مهمی از تاریخ ایران است و نیز تقی زاده هیچ اثر مکتوبی درباره انقلاب مشروطه ی ایران ننگاشته است.