عصبیت و رشد آدمی

نویسنده کاذن هورنای، مترجم محمدجعفر مصفا
اگر کارن هورنای زنده بود من با و پیشنهاد میکردم در بالای کتاب با حروف درشت بنویسد : ظلم بر خویش کند هر که نخواند مارا ». عنوان این اثر نفیس را خود مؤلف عصبیت و رشد انسانی» گذاشته. این عنوان خوانندگان فارسی زبان را باندازه ای که شایسته يك چنين کتاب ارزنده ایست جلب نمیکند عنوان طریقه رفع آفتهای خوشبختی و رشد شخصیت » ـ که منظور واقعی نویسنده این کتاب است ـ مناسبتر بنظر میآید. چون در باره خوشبختی و رشد شخصیت مطلب مهمی را که اکثر اشخاص بدرستی توجه ندارند اینست که خداوند وجود انسان را طوری ساخته که خود بخود باید رشد کند و « باید ، فضائل انسانی و نیروی معنویش قوت گیرد – عینا همانطور که اگر نهال گلی را در باغچه بکارید خاصیت طبیعی اش اینست که خود بخود محکوم است رشد نماید و به گل بنشیند. شخص عصبی، مثل کسی هست که از پشت یک شیشه مه به دنیا نگاه می‌کند، ذهن، خود برای مقابله با خشم ساخته و تمام تلاشش رسیدن به آن شخصیت یا خود ایده آلی است.