اثر زیگموند فروید
پیشرفت علوم، سیر جبری تکامل ، تجربه و باروری اندیشه‌های انسانی از جمله مواردی هستند که مفهوم و قدرت و سلطه نخستین خدایان را به راه انحطاط و بی ارزشی افکندند. این انحطاط و بی ارزشی یا به عبارتی دیگر مولود و زاييده علوم و گسترش دانش‌ها و تجربیات بشری می باشند. بشر در بستر سیر زمان و تکامل متوجه می شود که رویدادها و حوادث طبیعی که آن سان موجب هراس و شگفتی زدگی او می گشت و موجبات تعلیل را برایش فراهم می‌ساخت که منتج به خداسازی می شد پدید آمد و اثر اراده موجود یا موجوداتی مافوق انسانی نبوده که به دلخواه خود و یا از روی هوا و هوس و انتقام آنها را به صورت بلایايی بر سر آدمی نازل نموده و یا بر اثر ندبه و زاری و پرداخت رشوه و هدایا و قربانی نمودن از تصمیم خود عدول کرده و آن بلایا را در زنجیر نگاه دارند ، بلکه این رویدادها و اتفاق‌ها پدیده هایی کاملا طبیعی و حتمی الوقوع میباشند که بر مبنای جبر طبیعی و قوانین لاع یتغيير و عوامل علت و معلولی بدون دخالت انسان هایی ما فوق تصور خود به خود انجام می‌گیرد
