نویسنده: سیامک ستوده
ما در آستانه چنان انقلاب عظیمی قرار گرفته ایم که اگر ناممکن‌ترین افق‌ها را هم در برابر خود قرار دهد، از انرژی و نیروی لازم برای دست یافتن به آنها برخوردار خواهد بود. این انرژی از ابعاد عظیم و غیر قابل باور جنایت و سرکوب هایی برمی خیزد که طی سی سال توسط جانی‌ترین جمهوری تاریخ و یک حکومت سیاه مذهبی بر توده‌های مردم اعمال شده است. لازمه این کار البته آن است که توده‌های کارگر و زحمتکش که نیروی محرکه اصلی این انقلاب را تشکیل می دهند، نسبت به این افق‌ها و رابطه ی تنگاتنگی که تحقق آنها با آرزوها و خواست‌های پایه ای شان دارد، روشن و آگاه گردند. اینکه آیا نیروها و عناصر پیشرو قادر به انجام این کار شگرف خواهند شد یا نه، به آینده مربوط است .اما آنچه را از هم اکنون و با قاطعیت می‌توان پیس بینی کرد آن است که این افق‌ها تا چه حد و تا کجا توسط انقلاب آتی گشوده و فتح خواهند شد، دقیقا بستگی به ژرفای آگاهی و وقوف خود آنها، یعنی توده‌های انقلاب کننده، با این افق‌ها خواهد داشت. آگاهی همینکه به میا‌‌ن توده‌ها برود به نیروی مادی برای تحقق خود مبدل خواهد شد .
