جزیره پنگوئن‌ها (L’Île des pingouins) نام یک رمان طنز و یکی از بهترین آثار آناتول فرانس نویسنده فرانسوی است. این کتاب نخستین بار در سال ۱۹۰۸ میلادی منتشر شد.
جزیره پنگوئن‌ها، روایتی از روح تاریخ حیات بشریت است، این داستان اگرچه تاریخی از قوم خیالی پنگوئن را به تصویر کشیده است ولی در حقیقت امر تاریخ قوم خاصی نیست و ما سرنوشت بسیاری از اقوام و تمدنهای گذشته و جدید را در آن می‌یابیم. مادی‌گرایی تاریخی که تاریخ را بسان موجودی زنده‌ای در نظریات و افکار خود معرفی می‌کند، خمیرمایه و محرک اصلی اندیشه‌های پراکنده نویسنده را تشکیل می‌دهد و انتقادات و اعتراضات او به نظم اجتماعی نوین و حوادث تلخ زندگی بشریت را سازماندهی و گردآوری می‌کند و سامان می‌بخشد. موجودی زنده که اراده اش در بسیاری از موارد و شرایط بر بشریتی که در ظاهر سازنده و خالق اوست برتری دارد و خدایی سنگدل که ارابه‌های پیروزی خود را از روی جسد مردان و زنانی که بر علیه اش قد علم می‌کنند به پیش می‌راند، خدایی که در نوشته‌های هگل و انگلس پا بر عرصه وجود نهاد و در گفتارها مارکس صفات ثبوتیه و سلبیه خود را به جهانیان شناساند. حوادث تلخ و شیرین گیتی تنها کالبد این موجود غول‌پیکر را تشکیل می‌دهند، اما روح آن به باور متفکران مادی‌گرایی، مجموعه علتهای حقیقی و پیوندهای نا آشکاری است که اساس پیشامدهای روزگار را تشکیل می‌دهد وآناتول فرانس به کالبد شکافی آن اقدام کرده و نتایج آن را در طراحی و به تصویر کشیدن زندگی قوم پنگوئن مورد استفاده قرار داده است. به همین دلیل در کتاب حاضر از پیگیری جنگ‌ها و برخورد تمدنها ونبرد اقوام گذشته وکهن (آنچنانکه مرسوم کتابهای تاریخی است) خودداری گشته ودرمقابل مجموعه‌ای از حوادث مشترک تاریخ بشریت از عهد پاران سنگی (که نماد آن پنگوئنهای قطبی هستند) تا دوران مدرنیسم و انقلاب صنعتی همچون رودی روان به نمایش درآمده وتک تک پیچ وتاب‌های این رودخانه طویل را در مقابل خواننده قرار داده است. با کپی برداشتن از منابع تاریخی ومطالعات تحقیقاتی صرف، نمی‌توان به روح تاریخ دست یافت بلکه تنها لاشه آن است که دراین منابع دردسترس محققان قرار می‌گیرد، فرانس خود در نقد این دید غالب در میان محققان و تاریخ نویسان آنها را به منتقدین موسیقی و نقادان هنرهای زیبایی تشبیه کرده که کروکورهستند!! و در عین حال مجموعه کاملی از تئوریها ومدارک جمال‌شناسی را در اختیار دارند. داستان از معبدی مقدس آغاز می‌شود، جایی که بسیاری از مردان بزرگ و قدیسان نامدار را درخود پرورش داده است و اینکه یکی از همین مردان اله ی(سن مائل کشیش) مدیریت آن را بر عهده دارد.
