کتاب «کوبای فیدل میراث کاسترو»

… به همین دلیل بود که پس از ۴۷ سال زمامداری ، قدرت را به برادرش که پنج سال از فیدل کوچکتر است واگذار کرد و هنوز در بستر بیماری بود که طی اعلامیه ای کناره گیری از قدرت را رسما اعلام و تاکید کرد که این جابجایی قدرت کاملا موافق قانون اساسی است . از قرار معلوم فیدل کاسترو قصد داشت به دنیا نشان دهد که کوبا گذاری قانونمند را تجربه می کند و این کشور در دام هرج و مرج و ناآرامی نخواهد افتاد . در همان زمان فرناندز رتارمار ، شاعر کوبایی و عضو دفتر سیاسی حزب حاکم با رضایتمندی گفت : « ما شاهد یک جانشینی قانونمند و مسالمت آمیز بودیم .» رائول کاندیدای ایده آل کاسترو بود ، فردی که فیدل می توانست کاملا روی وی حساب کند . کاسترو شخصا از افراد جوان تر حزب خواسته بود که خیال رهبری کوبا را از سر خود خارج کنند . البته تا قبل از آن فهرستی بلند بالا از جانشینان احتمالی رهبر کبیر تهیه شده بود . از جمله مشهورترین و مهمترین نام های این فهرست می توان از روبرتو روباینا ، وزیر امور خارجه سابق ، کارلوس آلدانا ، رئیس سابق امور ایدئولوژیک حزب و فیلیپ پرز روکو ، وزیر خارجه اسبق یاد کرد ؛ اما فیدل به هیچ یک از آن ها اطمینان کامل نداشت . بسیاری از افراد آن فهرست نیز یا قبلا از حلقه قدرت کنار زده شده و یا در رسوایی ها و فسادهای مالی و اخلاقی مشارکت داشتند …