مجموعه نوشته های طنز اجتماعی با ماهیت سیاسی علی‌اکبر دهخدا است که بیشتر آنها در قالب داستان‌کوتاه، اعلامیه، تلگراف، گزارش خبری در روزنامه صوراسرافیل با نام های مستعار دخو، غلام گدا، آزادخان، خرمگس و… به چاپ می رسیده است.
بعد از چند سال مسافرت هندوستان و دیدن ابدال و اوتاد و مهارت در کیمیا و لیمیا و سیمیا، الحمدلله به تجربه بزرگی نائل شدم و آن دوای ترک تریاک است. اگر این دوا را در هر یک از ممالک خارجی کسی کشف می کرد، ناچار صاحب امتیاز میشد، انعامات می گرفت. در همه روزنامه ها نامش به بزرگی درج میشد اما چه کنم که در ایران قدردان نیست. عادت طبیعت ثانویست. همین که کسی به کاری عادت کرد دیگر به این آسانیها نمی تواند ترک کند. علاج منحصر به این است که به ترتیب مخصوصی به مروز زمان کم کند تا وقتی که به کلی از سرش بیفتد. حالا من به تمام برادران مسلمان غیور تریاکی خود اعلان می کنم که ترک تریاک ممکن است به اینکه اولا در که امر ترک جازم و مصمم باشند، ثانیا مثلا یکنفر که روزی دو مثقال تریاک می خورد، روزی یک گندم از تریاک کم کرده دو گندم مورفین به جای آن زیاد کند.
