صادق هدایت این نمایشنامه را در سال ۱۳۰۷ نگاشت؛ هشت سال پیش از آنکه بوف کور، مدرنترین رمان فارسی قرن را بنویسد. هدایت در این نمایشنامه صحنههایی از جنگ ایرانیان و عربها را به تصویر میکشد. جنگ و شکستی که برای ایرانیان سرنوشتساز است. آنقدر سرنوشتساز که نشانههای آن پس از سیزده قرن هنوز در آثار نویسندگان ایرانی به چشم میخورد.