ادعای اصلی کتاب حاضر این است که یک اندیشه واحد با نیروی بنیان‌کن عظیم، روح‌بخش همه آثار برلین است. این اندیشه، یعنی پلورالیسم ارزشی، می‌گوید ارزش‌های غائی بشری عینی اما مختلف هستند و این اختلاف فرو ناکاستنی است. پیامد این اندیشه برای فلسفه سیاسی این است که تصور جامعه کاملی که در آن همه آرمان‌ها و خیرهای اصیل به دست آید نه تنها اتوپیایی، بلکه ذاتا ناساز متناقض است، به گفته نویسنده کتاب، لیبرالیسم برلین لیبرالیسمی رواقی و تراژیک است که کشکمکش‌ها و تضاد را میان ارزش‌های ذاتا رقیب اجتناب‌ناپذیر، و خسران را جبران ناپذیر می‌داند. اندیشه سیاسی برلین چون در امید‌ها یا توهمات لیبرالیسم‌های زمانه ما و لیبرالیسم‌های گذشته در مورد امکان سازگاری آزادی‌ها و برابری‌های بنیادین شریک نیست، در واقع حیات مجددی به سنت فکری لیبرال می‌دهد.
