اثر محمدامین پورحسینقلی است؛ بخش اول با هفت قطعه در صدر قرار گرفته که شاخص‌ترین آن‌ها “سپاه گمشدۀ کمبوجیه” و “یک داستان واقعی” است. اما بخش دوم تنها شامل پنج قطعه می‌شود که “اکسید دی هیدوژن” و “شماره هفتاد و سه به باجه‌ی چهار” از نمونه‌های بارز و مصداق عینی دغدغه‌های ذهنی نویسنده به شمار می‌رود.
