باید همه با هم متحد شوند تا دنیا را عوض کنند
ولی آخر اگر همه می توانستند با هم متحد شوند دیگر لازم نبود دنیا رو عوض کرد !

مجموعه تحقیقاتی هنری- تاریخی (درباره رژِیم سرکوب کننده شوروی در سالهای 1918 تا 1956 )
آلکساندر سولژنیتسین نویسنده مشهور اهل روسیه و برنده جایزه ادبیات نوبل در سال ۱۹۷۰ میلادی است. وی بخاطر افشای جنایات جوزف استالین در رمان‌هایش، بیست سال را در تبعید گذراند.
آخر امسال نود ساله می شد. چهره و پیام اخلاقی اش یادآور ترکیبی بود از پیامبران عهد عتیق و نویسندگان بزرگ روس. با این که بیست سال در غرب زندگی کرد، بیش از آن که مبلغ زندگی معاصر غرب شود، منتقد آن شد.
برای شناخت او باید سنت ادبی روسی را در نظر گرفت که “ادبیات نباید در جستجوی زیباشناسی ناب، از محدودۀ جهان خاکی خارج شود. او چون تولستوی، داستایفسکی و تورگنیف بر این باور بود که نویسنده باید با مسائل اجتماعی مهم رویارو شود ولو این که این رویارویی او را در تضاد با نظریات متداول و ایدئولوژی های حاکم قرار دهد.”
در سنت نویسندگان روسی هنر با آفرینش خیال، معادل نیست. از دید آنها میان صنعتگری ادبی و ابداع پیوندی الزامی وجود ندارد. بلکه هنر نویسنده در مهارت او در انتخاب، شکل دادن، و ارائه اطلاعات حقیقی در ساختاری منسجم و نیز در توانایی او برای درک الگوها و قیاس هاست. از همین رو سولژنیتسین نوشت که او آمده تا حقیقت را بازسازی کند.
الکساندر سولژنیتسین، که یکشنبه ۳ اوت در مسکو درگذشت.

چنان آنها را ترغیب به گذشته و فقر و مرده پرستی و گریه و وافور و
توسری می‌کنیم که دست روی دستشان بگذارند
و بگویند باید دستی از غیب برون آید
و کاری بکند…!

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی‌ست
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید…

در این جهان هيچ چیز پایدار نیست.
حتی شادمانی انسان هم پس از لحظه‌ای رنگ می‌بازد و به سستی می‌گراید و سرانجام غم و غصه‌های مبتذل روزمره آنرا می‌بلعد.
درست مثل موج کوچکی که بر اثر انداختن سنگریزه‌ای به سطح آرام آب به وجود می‌آید و به تدریج محو و ناپدید می‌گردد.

نام رمان کوتاهی است از ارنست همینگوی، نویسنده سرشناس آمریکایی. نوشتن این کتاب یکی از دلایل عمده اهدای جایزه ادبی نوبل سال ۱۹۵۴ به ارنست همینگوی بوده‌است. پیرمرد و دریا واپسین اثر مهم داستانی همینگوی بود که در دوره زندگی‌اش به چاپ رسید. این داستان، که یکی از مشهورترین آثار اوست، شرح تلاش‌های یک ماهیگیر پیر کوبایی است که در دل دریاهای دور برای بدام انداختن یک نیزه‌ماهی بسیار بزرگ با آن وارد مبارزهٔ مرگ و زندگی می‌گردد.

یک بارِ دیگر از تو می پرسم:
اگر حق انتخاب داشتی چه تصمیمی میگرفتی؟ آیا زندگی کوتاه در کره زمین را انتخاب میکردی، تا بعد از مدت کوتاهی همه چیز را بگذاری و بروی، و تا ابد اجازه بازگشتن به آن را نداشته باشی؟
یا با تشکر، آن را رد میکردی؟

نیچه به بیان فلسفی دیدگاههای خود و اسلاف آن با واگنر می پردازد و مسئله رنج و رنج کشیدگان را باز می نماید: نخست آنانی که از غنای زندگی و تمایل به هنر دیونیوسوسی و بینش تراژیک و دیدگاه نسبت به زندگی رنج می برند و بعد آنانی که از فقر زندگی و نیاز به هنر و فلسفه ، نیاز به آرامش و سکوت رنج می برند.

اصل آن است که ما بتوانیم از خود دور شویم.
و این تبعیدی است ابدی برای آن کس که خواهان قربت است.

اين نهايت ناشكری است كه آدم بخواهد همه نعمت هايی را كه در اختيارش است فقط به خاطر اين كه آن چيزی را كه ميخواسته به دست نياورده است ناديده بگيرد…