مارسل پروست چهل روز پس از پایان خونین کمون پاریس در اوتوی (امروزه حومهٔ «پاریس») به دنیا آمد. پدرش آدرین پروست پزشکی سرشناس و مادرش ژان وی فرزند یک دلال ثروتمند بورس بود. تنها برادرش روبر که بعدها حرفهٔ پدر را دنبال کرد، در ۲۴ مارس ۱۸۷۳ متولد شد.
پروست در سال ۱۸۸۰ برای نخستین بار دچار حملهٔ بیماری آسم شد.
وی در سال ۱۸۸۲ وارد مدرسهٔ کندروسه شد.
در سال ۱۸۸۶ در شانزلیزه با مری دو بنارداکی دختر یک اشراف‌زادهٔ لهستانی آشنا شد که در رمان “درجستجوی زمان از دست رفته” یکی از الگوهای ژیلبر سوان بود.
در خلال سال‌های ‎۱۸۸۸-۹ در کندورسه به کلاس فلسفه رفت که دبیر آن «ماری آلفونس دارلو» (۱۹۲۱-۱۸۴۹) بر تربیت فکری او اثر بسیار گذاشت، با نشریهٔ ادبی دبیرستان به نام Revue Lilas همکاری کرد و پایش به محافل اشرافی باز شد.
مارسل پروست در ۱۵ ژوئیه ۱۸۸۹ دیپلم ادبی گرفت. در نامه‌ای به آناتول فرانس (که در «جستجو» همان برگوتنویسنده‌است) می‌نویسد که از چهار سال پیش کتاب‌های او را حفظ کرده‌است.
در ماه نوامبرسال ۱۸۸۹ دورهٔ یک سالهٔ سربازی داوطلبانهٔ پروست در هنگ ۷۶ پیاده اورلئان آغاز شد. در ۱۹ مارس همان سال مادربزرگ پدری‌اش در ایلیه(الگوی کومبره در جستجو) درمی‌گذرد و در دوم ژوئیهٔ سال ۱۸۹۰ مادربزرگ مادری خود را از دست داد. او در این سال در دانشکدهٔ حقوق پاریس نام‌نویسی کرد.
در سال ۱۸۹۱ گذشته از دانشکدهٔ حقوق بطور نامرتب در کلاس‌های آلبر سورل و آناتول لوروا بولیو در دانشکدهٔ علوم سیاسی و در کلاس‌های برگسون درسوربن شرکت کرد. دوستی وی با ژان پوکه (یکی دیگر از الگوهای ژیلبر سوان) در این سال آغاز شد. او تابستان را در کابور (یکی از الگوهای بلبک در «جستجو») گذراند.
در سال ۱۸۹۲ فعالیت‌های ادبی جدی پروست آغاز شد و او همکاریش را با نشریهٔ le Banquet شروع کرد. در این نشریه ۱۵ مقاله از پروست چاپ شد که بعدها در کتاب خوشی‌ها و روزها دوباره منتشر شد. در این سال او با آناتول فرانس آشنا شد.
در رفت و آمد هرچه بیشتر به محافل اشرافی به کنتس لور دوشنیه (یکی از الگوهای دوشس دو گرمانت) دلبسته شد.
در سال ۱۸۹۳ با کنت روبر دو مونتسکیو (از مشخص‌ترین الگوهای بارون دوشارلوس) و کنتس گرفول (از دیگر الگوهای دوشس دو گرمانت) آشنا شد. در این سال رمان بی‌اعتنا را نوشت که می‌توان آن را نخستین طرح عشق سوان دانست. در ۱۰ اکتبر لیسانس حقوق خود را دریافت کرد.
سال ۱۸۹۴ رفت و آمد هر چه بیشتر پروست به محافل اشرافی فوبور سن ژرمن محلهٔ اشراف پاریس آغاز شد و تدارک لیسانس ادبیات در سوربن با درس خصوصی نزد دارلو فراهم گشت. در همین سال است که دوستی او با رینالدو هان (۱۹۴۷-۱۸۷۴) موسیقی‌دان جوان ونزوئلایی و شاگرد ماسنه شکل می‌گیرد. در آوریل این سال با اسکار وایلد آشنا شد.
در ماه مارس سال ۱۸۹۵ لیسانس ادبیات خود را نیز دریافت کرد. در ماه ژوئن در مسابقه‌ای برای گرفتن سمت دستیار کتابدار در کتابخانهٔ مازارن پاریس برنده شد. او همکاری خود را با نشریات ادبی را ادامه داد. برای نخستین بار با سونات در دو مینور برای پیانو و ویلن اثر سن سان آشنا شد (در جستجو به صورتسونات ونتوی درآمد) و نگارش رمان ژان سنتوی آغاز شد.
در سال ۱۸۹۶ رمان بی اعتنای وی در نشریهٔ زندگی معاصر چاپ شد. همچنین ۴ شعر از او که رینالدو هان برای آنها آهنگ ساخته‌بود نیز به چاپ رسید. در ۱۳ ژوئن همان سال چاپ کتاب خوشی‌ها و روزهای وی با مقدمهٔ آناتول فرانس و تصاویر مادلن لومر منتشر شد. اما این سال با مرگ دایی بزرگ و پدربزرگ مادری پروست مقارن بود.
در فوریهٔ سال ۱۸۹۷ با ژان لورن روزنامه‌نگاری که پروست را به همجنس‌گرایی متهم کرده بود، دوئل کرد.
سال ۱۸۹۹ آغاز علاقهٔ پرشور پروست به آثار جان راسکین هنرشناس انگلیسی است. او ترجمهٔ تورات آمیین راسکین را در همین سال آغاز کرد.
در سال ۱۹۰۰ پروست از کتابخانهٔ مازارن برکنار می‌شود.
او در ژوئن سال ۱۹۰۲ ترجمهٔ تورات آمیین را به پایان رساند.
مقالات پروست دربارهٔ سالن‌های پاریسی برای روزنامهٔ فیگارو در سال ۱۹۰۳ آغاز می‌شود. در نوامبر همان سال پدر پروست از دنیا رفت.
سال ۱۹۰۴ تورات آمیین منتشر شد.
در ماه سپتامبر سال ۱۹۰۵ مادرش را نیز از دست داد و در ماه دسامبر، در بولونی سورسن زیر نظر دکتر سولیه بستری شد.
سال ۱۹۰۶ در آپارتمان شمارهٔ ۱۰۲ بولوار هوسمن ساکن شد. دیوارهای اتاق خوابش را با لایه‌ای از چوب‌پنبه پوشاند تا سر و صدای بیرون در آن رخنه نکند. ترجمهٔ کنجد وسوسن‌ها اثر راسکین را منتشر کرد.
پروست در ژانویهٔ سال ۱۹۰۸ نگارش جستجو را آغاز کرد.
سال ۱۹۰۹ او هر گونه رفت و آمد را کنار گذاشت و یکسره به نوشتن پرداخت. نخستین نگارش عشق سوان در همین سال به پایان رسید.
در سال ۱۹۱۲ بخش‌هایی از جستجو در روزنامهٔ فیگارو چاپ شد.
سال ۱۹۱۳ پس از شکست تلاش‌های بسیارش برای قبولاندن اثر به چند ناشر، سرانجام انتشارات برنار گراسه می‌پذیرد که «در جستجوی زمان از دست رفته» را در سه جلد به خرج نویسنده چاپ کند. طرف خانه سوان در نیمهٔ دوم نوامبر منتشر شد.
در ماه اوت سال ۱۹۱۶ از انتشارات برنار گراسه جدا شد و حق چاپ جلد دوم اثر خود را به گالیمار واگذار کرد.
در سال ۱۹۱۸ پروست مقدمه‌ای برای گفته‌های نقاش نوشتهٔ ژاک امیل بلانش نوشت. در ماه ژوئن در سایهٔ دوشیزگان شکوفا و مجموعه مقالات pastiches et Melamges چاپ شد. در ماه نوامبر جایزهٔ ادبی گنکور به در سایهٔ دوشیزگان شکوفا تعلق گرفت. پروست ناگهان معروف می‌شود.

او در سال ۱۹۲۰ بخش اول طرف گرمانت، در سال ۱۹۲۱ بخش دوم طرف گرمانت و بخش اول سودوم و گماره و در سال ۱۹۲۲ بخش دوم سودوم و گماره در سه جلد را چاپ می‌کند. در میانهٔ اکتبر این سال پروست به برونشیت دچار شد و روز هجدهم نوامبر جان سپرد.
پس از مرگ او، در سال ۱۹۲۳ اسیر در دو جلد، در سال ۱۹۲۵ گریخته در دو جلد، در سال ۱۹۲۷ زمان بازیافته در دو جلد، در سال ۱۹۵۲ رمان ژان سنتوی در دو جلد و در سال ۱۹۵۳ اثر ناتمام علیه سنت بوو به چاپ رسید.

ف.م.بیلی به شهر تاشکند رفت تا با بزرگان مسئول شوروی تاشکند در سال هزار و نهصد و بیست گرداوری نماید او در این اثر زاجع به ویزگیهای مردمان سرزمین اسیای مرکزی پرداخنه و رسم ها و ایینها و سنن ایشان را به تصویر می کشاند و همینطور به بررسی موقعیتهای نطامی این سرزمینها پرداخته

تحقیق حاضر در حوزه تاریخ نظری با دو هدف صورت گرفته است :نخست، بررسی ساختار مفهومی گفتمان تاریخی مدرن درباره ایران پیش از سرمایه‌داری و دوم، تاسیس یک چارچوب نظری جانشین برای مفهوم‌یابی مناسبات اجتماعی، ساختارهای اقتصادی و نهادهای سیاسی

دختر سروان (به روسی: Капитанская дочка) داستانی جالب تاریخی از الکساندر پوشکین نویسنده­ روس است .که اولین بار در سال ۱۸۳۶ در مجله ادبی ساورمنیک منتشر شد. این رمان در قالب خاطرات یک افسر اشراف‌زاده امپراتوری روسیه به نام پتر آندرویچ و با زاویه دید اول شخص نوشته شده‌است. دختر سروان داستانی رمانتیک و زندگی‌نامه‌ای است که در متن شورش پوگاچف در سال‌های ۴-۱۷۷۳ در دوران سلطنت ملکه کاترین دوم جریان دارد. پوشکین در آن دوران در خزانه­ اسناد دولتی در شهر سن پترزبورگ مغشول به کار بود و به همین مناسبت این داستان را به رشته تحریر در آورد، وی هرچند در این داستان نظری منفی نسبت به خشونت و کشتار و چپاول این قیام دارد اما در عین حال یملیان پوگاچف رهبر این قیام دهقانی را به عنوان شخصیتی استثنایی و تحسین‌برانگیز به تصویر کشیده است. دختر سروان آخرین اثر پوشکین است. وی یک سال بعد از انتشار این داستان در سن ۳۸ سالگی و در یک دوئل جان باخت. جالب اینکه پتر آندرویچ قهرمان داستان دختر سروان نیز همچون پوشکین با رقیب عشقی خود به دوئل دست می‌زند. بلنیسکی منتقد ادبی روس معتقد است که دختر سروان داستانی است که بیشترین تاثیر را بر نسل نویسندگان رئالیست روسی بر جای گذاشته است. چندین فیلم سینمایی بر اساس این داستان ساخته شده و سزار کویی آهنگساز روس هم اپرایی به همین نام ساخته و برای نگارش متن آن از این داستان اقتباس کرده‌است. دو ترجمه فارسی از این کتاب یکی توسط پرویز ناتل خانلری و دیگری از شیوا رویگریان موجود است. داستان دختر سروان در مورد پتر آندرویچ جوانی اشراف زاده در اواخر قرن هجدهم میلادی است. او به سن سربازی رسیده است و پدرش بر خلاف نظر مادرش او را به خدمت نظام می فرستد و از روابط خود استفاده می کند تا پسرش را به منطقه ای دورافتاده در شرق رود ولگا و کنار دشت‌های قزاقستان اعزام کنند. در راه مرد کُزَک ناشناس راهنمای او می‌شود. پتر آندرویچ در قلعه‌ای نزدیک به شهر ارنبورگ مشغول خدمت می‌شود. وی عاشق ماریا دختر سروان محل خدمتش می شود. چندی بعد کُزکی که به طور اتفاقی راهنمای او شده بود یعنی یملیان پوگاچف علیه حکومت روسیه قیام کرده و به قلعه آن‌ها حمله‌ور می‌شود و پتر آندرویچ رودرروی او قرار می‌گیرد. پوگاچف به پاس پوستینی که پتر آندریوج به او بخشیده جان او را نجات داده و از وی حمایت می‌کند با این حال آندرویچ قبول نمی‌کند که به سپاه پوگاچف بپیوندد. از طرف دیگر آندرویچ برای حمایت از دختر مورد علاقه خود حوادث دور از ذهنی را باید از سر بگذراند و در این بین رقیبی عشقی از همه بیشتر برای او دردسر ساز می شود…

چنین کنند بزرگان نام ترجمه‌ای است از کتاب انحطاط و سقوط عملاً همه‌کس که با ترجمه نجف دریابندری در سال ۱۳۴۹ در تهران منتشر شد. اصل کتاب از ویل کاپی است.

ترجمه دریابندری از این کتاب با زبانی طنزآمیز و دلپذیر، همراه با ناشناس بودن نویسنده کتاب اصلی برای خواننده فارسی‌زبان، باعث حدس و گمان‌هایی در مورد واقعی بودن اصل کتاب در ایران شد و برخی آن را تالیف دریابندری (و به نظر برخی، با همکاری احمد شاملو) می‌دانستند.

در این مجموعه، دیدگاه ها و خاطرات دکترغلامحسین مصدق و برخی از یاران ونزدیکان مصدق دربارۀ منش و فضیلت های انسانی دکترمصدق مظهرو نماد آزادی، استقلال و دمکراسی ایران را می خوانید.

مهم‌ترین و معروف‌ترین اثر پیرامون بحارالانوار است، که توسط شیخ عباس قمی گردآوری شده‌است.
این کتاب فهرست موضوعی بحارالانوار علامه مجلسی است که در مدت ۲۰ سال به پایان رسیده‌است. شیخ عباس خود می‌نویسد این کتاب بهترین اثر بجا مانده از وی است. او آن را در دو جلد تنظیم نموده و در جهت آسان نمودن مراجعه به بحارالانوار که بیش از صد جلد می‌باشد نوشته شده است.
شیخ عباس قمی در سال
«۱۲۹۴ ه‍.ق» برابر با « ۱۲۵۴ ه‍.ش » در قم متولد شد.
شیخ عباس تحصیلات دوران کودکی و نوجوانی را در قم گذراند. و پس از گذراندن مقدمات به نجف مسافرت کرد.
در نجف به مدت شش سال در درس اساتیدی از جمله صاحب عروه شرکت نمود؛ ولی اصلی‌ترین استاد وی در علم حدیث علامه نوری است که تأثیر بسیاری بر شیخ عباس می‌گذارد.
محدث قمی پس از درگذشت محدث نوری در سال ۱۳۲۲ هجری قمری نجف را ترک کرد و به ایران بازگشت.
شیخ عباس قمی در روز جمعه اول ربیع الثانی۱۳۳۱هجری قمری به قصد اقامت وارد شهر مشهد شد. علت اقامت وی در مشهد به تقاضای حاج آقا حسین قمی بود و تا سال ۱۳۲۹ هجری قمری در آن جا سکونت داشت.
شیخ عباس قمی پس از واقعه گوهرشاد برای همیشه به نجف هجرت نمود و در آنجا در شب سه شنبه ۲۲ذی الحجه سال ۱۳۵۹ هجری قمری مصادف با اول بهمن ماه ۱۳۱۹ هجری شمسی و در سن ۶۵ سالگی درنجف فوت کرد.
عباس قمی آثار بسیاری از خود به جای گذاشت که مهم‌ترین آنها کتاب سفینه البحار است که 20 سال برای آن زمان گذاشت.
شیخ عباس قمی در مقدمه این کتاب « سفینه البحار…» پس از آنکه از اهمیت و جایگاه احادیث سخن می‌راند و از وجوب بسط و صیانت از آن سخن می‌گوید، خود را از عاشقان احادیث معصومین از عنفوان جوانی می‌شمرد و از وجه همت قرار دادن همه کتب حدیثی برای خود یاد می‏‌نماید و سپس می‏‌گوید: ( پس از مطالعه تمام کتب حدیثی، به این نتیجه رسیدم که کتاب بحارالانوار کتابی است جامع المقاصد و دارای فواید و حسن اسلوب و مشتمل بر انواع علوم و حکم و اسرار به همین خاطر فهرست کردم آن را بنا بر حروف معجم )
این اثر گزیده‎ای بسیار دقیق و حساب شده از سراسر یک دائره المعارف بزرگ به نام بحار است که مایه صرفه‏‌جویی فراوان در وقت و مانع اتلاف عمر است.

تعداد مسافران، هر روزه افزایش می یابد و این امر در بررسی و بازدید از نمایشگاه های کتاب و یا با مراجعه به اطلاعات کتاب های منتشر شده معلوم می شود. سالانه، هزاران نفر فارسی زبان از ایران و دیگر کشورها به نقاط مختلف دنیا سفر می کنند و کمتر کتابی برای راهنمایی ایشان منتشر شده است، که اطلاعات کشورهای مقصد را در اختیار ایشان قرار دهد. شاید بهترین مرجع در این باره، کتاب های سبز وزارت امور خارجه باشد؛ ولی کتاب های فوق کاملاً تخصصی بوده و فاقد اطلاعات و جاذبه های عمومی می باشند.
با توجه به این نیاز و خلاهای موجود، مدتی است تلاش شده است، اطلاعات مناسبی برای این امر از منابع مختلف تهیه گردد تا کمکی برای علاقه مندان و راهنمایی برای مسافران باشد. بدیهی است، جمع آوری و تنظیم این اطلاعات، کاری گروهی است. سفارتخانه ها و نمایندگی های برخی کشور های مربوط نیز برای تهیه منابع و تنظیم اطلاعات کمک هایی کرده اند.

کتاب «انسان در جستجوی خویشتن» نوشته‌ی «رولو می» و ترجمه‌ی «سید‌مهدی ثریا» است. اين كتاب مواردی را كه انسان به خاطر از دست دادن آنها دچار مصيبت شده است و همچنين مباحثی درباره سلطه و اقتدار مادر و محروميت از آزادي را بررسی می‌كند. اين اثر دربردارنده چهار بخش و هشت فصل با عنوان‌های «تنهايی و دلهره انسان امروزی»، «ريشه درد و ناراحتی ما»، «تجربه تشخص يافتن و تقلا»، «برای خود بودن»، ««آزادی و قدرت درونی»، «وجدان خلاق»، «جرات و فضيلت بلوغ» و «انسان، فرارونده از زمان» است. در توضیحات پشت جلد آمده است: «نویسنده این کتاب که یکی از برجستگان روانشناسی و روانکاوی است. پس از بررسی گرفتاری‌های زمان ما، تنهایی و دلهره انسان امروز، موانع و آفات راه خود شدن را می‌کاود و خواننده را به خود و کشف مجدد خویشتن فرا می‌خواند. هدف های انسجام و یکپارچگی، وجدان خلاق، جرات خود بودن، نقش دین و پیشگفتاری بر عشق از جمله مطالب متنوع و تامل بر انگیز کتاب حاضر است.

در این مجموعه، دیدگاه ها و خاطرات دکترغلامحسین مصدق و برخی از یاران ونزدیکان مصدق دربارۀ منش و فضیلت های انسانی دکترمصدق مظهرو نماد آزادی، استقلال و دمکراسی ایران را می خوانید.