نوشته علی اکبر سعیدی سیرجانی
“سعیدی سیرجانی”، بعد از انقلاب به عنوان چهره ای تازه در ایران گل کرد. پیش از آن، سعیدی سیرجانی ادیبی بود که با تصحیح و تنقیح متون ادبی و ویراستاری کتبی از این دست، در بنیاد فرهنگ ایران اسم و رسم و جا و مقام خویش را داشت.
داستان شیخ صنعان که حکایت فریفتگی و دل به‌ دست دلبرکی ترسا سپردن را از سوی شیخی که ادعای مَلَک بودن دارد بیان می‌کند با این بیت مشهور حافظ که رسوایی شیخ را در راه عشق به طنز به‌هیچ می‌گیرد؛ مردم به شیخ سر کار آمده اندیشیدند و با خود خواندند:
گر مرید راه عشقی فکر بدنامی مکن
شیخ صنعان خرقه رهن خانه خمار داشت
و آنگاه حکایت سعیدی از شیخ و ریب و ریای او بازخوانده شد آنهم از زبان خواجه شیراز که:
ترسم که صرفه ‌ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما
و
می ده که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر می‌ کنند
و
احوال شیخ و قاضی و شرب‌ الیهودشان
کردم سوال دوش من از پیر میفروش
و
بیا ای شیخ در خمخانه ما
شرابی خور که در کوثر نباشد

و… و… و…

شیرین و لیلی در خمسه نظامی گنجوی

کتاب «سیمای دو زن» تلخیصی است از دو منظومه معروف نظامی گنجوی (داستان خسرو و شیرین، داستان لیلی و مجنون) که سالها پیش برای مطالعه دانشجویان ادبیات فارسی تهیه شده است.

کتابی که در دست شماست، مجموعه ای از طنزهای سیاسی هفت سال اخیر ساخته و پرداخته مردمی است که طعم تلخ حکومت جمهوری اسلامی را چشیده اند. روایتی است از زنان و مردانی که در جو اختناق و زیر رگبار گلوله، نفرت و انزجار خود را از حاکمان ایران ابراز می کنند.

هیچ یک از متولیان اسلام حکومتی و حکومت شیعی در تاریخ 1400 ساله سلام نه فقط بر ایران که در همه پهنه گسترده تصرف شده توسط اعراب مسلمان نمی تواند نمونه ای از یک حکومت اسلامی مردم سالار، ضد استثمار و در راستای بهبود زندگی مسلمانان (دگراندیشان پیشکش) نشان بدهد.

هنگامی که اعراب مسلمان به ایران حمله کردند و ایران را به اشغال خود درآوردند، ایرانیان به صورت مردمی که تحت انقیاد اعراب و مسلمانان هستند به حساب آمدند. گروهی از ایرانیان که به زور و یا به میل خود مسلمان می شدند دارای مزایای محدودی می شدند ولی این مزایا به هیچ وجه تا مرحله برابری با اعراب نمی رسید و اعراب ایرانیانی را که می خواستند آیین و دین خود را حفظ کنند، مجبور می کردند که قوانین و مقررات سنگینی را اجرا کنند تا بتوانند در کشور خودشان بمانند. برای نمونه ایرانیان زرتشتی مجبور بودند به شرایطی گردن نهند در غیر این صورت جان، مال، زنان و فرزندانشان امان نداشت و خانه ها و مالشان مانند اموال کافران حربی بر مسلمانان حلال می شد.

ما در درازای این دویست سال تاریخ خود پی در پی نهضت های مختلف دینی و مذهبی (1-شیخی 2- بابی 3- بهایی 4- کسروی 5- نهضت احیاء شیعه در طیفش با طالقانی و بازرگان و شریعتی و مطهری و بنی صدر و مجاهدین خلق و خمینی) داشته ایم که هیچکدام چاره گر دردهای ما نبودند، در حالی که نیاز بنیادی به یک جنبش تفکر فلسفی بود.

بشر بودن ایجاد حق می کند، بشر حق قانونگذاری دارد و افراد بشر باید در برابر قانون مساوی باشند. اما در اسلام بشر بودن به خودی خود حقی برای کسی ایجاد نمی کند و «حقوق بشر» چون حقیقتی کلی و مجرد، امری بی معنی است.

سخنانی یا گفته هایی وجود دارند که به راستی شایسته اندیشیدنند و خواننده تیزبین را به تفکر وا می دارند. در گزینش گفته ها یا تک جمله های کسانی که نامشان در این دفتر آمده است تنها معیار، سخنان یا محتوای کلام آنها بوده است.

در جهان امروز با توجه به تاریخ خونبار این سرزمین و کشتارهای سبعانه و تبهکاری های چهار دهه گذشته، انسان حیران و سرگردان می ماند که بی مسوولیتی و وقاحت های بی بدیل سیاسی و اخلاقی پاره ای را چه نام دهد؟