این کتاب برنده جایزه ملی کتاب سال ۱۹۷۷ ایلات متحده شده و پیرامون جنگ داخلی اسپانیا میباشد. جنگ داخلی اسپانیا یک جنگ داخلی تمام‌عیار بود که از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ پس از کودتای بخشی از ارتش علیه جمهوری اسپانیا رخ داد. در این جنگ نیروهای طرفدار جناح چپ معروف به «جمهوری‌خواهان» از نیروهای معروف به «ملی‌ها» شکست خوردند و دوره طولانی دیکتاتوری ژنرال فرانکو در اسپانیا آغاز شد که تا مرگ او در سال ۱۹۷۵ ادامه داشت.

در این رمان، ناباکوف به سه گروه به شدت حمله می کند: انقلابی های شوروی و کسانی که در این کشور قدرت را در دست دارند، روس های ساکن آمریکا، آن دسته از روس های بی بخاری که مخالف انقلاب اند، شیفته آمریکا هستند و منتظرند شوروی از بین برود و با عزت و افتخار به روسیه شان برگردند و آمریکایی هایی که هر چند استاد دانشگاه هستند و از فرهیختگان جامعه به شمار می روند، به زعم ناباکوف در بلاهت و سطحی نگری کم از دو گروه قبل ندارند. در این میان قربانی اصلی خود پنین است؛ مردی که در بین این سه دسته گرفتار شده و راهی ندارد جز آنکه در جنگل آمریکا به مرز جنون برسد. مساله زبان در رمان «پنین» خود نیاز به بحثی مفصل دارد.
در همان ابتدای رمان، شاید اگر آن دره عظیم بین زبان روسی و انگلیسی وجود نداشت، آن بلا در سفر با اتوبوس بر سر پنین نمی آمد. تیموفی پنین شیفته زبان روسی است و با چنان وجد و ستایشی کلمات این زبان را تلفظ می کند که گویی در حال خواندن اپرایی از موتزارت است اما این تسلط پنین بر روسی و شیفتگی او به این زبان، دقیقا همان چیزی است که موضوع خنده و مضحکه شاگردان انگلیسی زبان اوست. این واکنش های تند ناباکوف به محیط اطراف به نوعی نتیجه همین سرگشتگی بین این سه گروه در ینگه دنیا است و ناباکوف در بسیاری از مواقع از این حمله ها به عنوان سپر دفاعی استفاده می کند. بهترین راه نفوذ به جهان پیچیده ناباکوف رمان های اوست و در این راه باید این جمله ناباکوف را در پس ذهن داشت که «پنین خود من است.»

موبی دیک یا وال [Moby dick or Whale]این رمان شاهکار هرمان ملویل (۱۸۱۹-۱۸۹۱)، نویسنده امریکایی بوده و یکی از مهم‌ترین کتابهای ادبیات رمانتیک است. موبی دیک به سال ۱۸۵۱، زمانی که نویسنده‌اش سی‌دو سال داشت در نیویورک منتشر شد؛ اما اهمیت آن را بسیار دیرتر شناختند و بررسی‌های انتقادی عمده‌ای که بدان اختصاص داده شد، و همچنین ترجمه‌های بی‌شمار آن به زبانهای مختلف، تا حدی تازه است. به طور مثال در فرانسه، ترجمه ژان ژیونو، لوسین ژاک، و جون اسمیت در ۱۹۴۱ منتشر شد. موبی دیک داستان یک گروه بزرگ صید وال در حوالی ۱۸۴۰ است. پیش از آن ملویل، با حکایت ماجراهای جوانی‌اش در دریاهای جنوب (¬ تایپی و اومو)، به نقل خاطرات شخصی خود اکتفا کرده بود. اما مویی دیک، که ده سال پس از آن ماجراها نوشته شده است، صرفاً نوشته مستندی سرشار از زندگی و جزئیات جالب توجه نیست، بلکه به راستی شعری حماسی به نثر است. نویسنده به همراهی تمامی خدمه کشتی «پکود»، که پایگاهش بندر ننتاکت است، به تعقیب والی می‌پردازد که معمولی نیست: ملوانانی که امکان داشته‌اند این وال را در سفرهای پیشین ببینند آن را «موبی دیک» می‌نامند و یکی از ویژگیهای عجیب آن سفید بودنش است…

این داستان درباره شخصیتی است که در هنگام تولد او را در یک سبد دست باف گذاشته و به رود نیل سپرده‌اند و خانواده‌ای فقیر او را یافته و به فرزندی بزرگ می‌کنند. سینوهه در ادامه به مقام کاهنی و پزشکی (مخصوصِ فرعون) می‌رسد و سفرهایی را به بابل و سوریه و کناره دریای مدیترانه می‌کند. در طول این سفر با رخدادهای گوناگون روبه رو می‌شود. در بازگشت به مصر برای نجات مصر از حرفه پزشکی خود استفاده می‌کند. در میانه‌های داستان او به هویت راستین پدر و مادرش پی می‌برد. یکی از ویژگی‌های بارز این کتاب، توصیف دقیق نحوه زندگی و اوضاع اجتماعی کشورهای مصر، سوریه، بابل، هیتی، میتانی در دوران آخناتون است. که در میان سال‌های 1334-1351 پیش از زادروز مسیح می‌زیسته است.

کتاب حاضر با همکاری “دکتر ماری لویزفون فرانتس، دکتر جوزف ال. هندرسن، دکتر آنیه لایافه، دکتر یولانده یاکوبی” نوشته شده است. یونگ در این کتاب به نقش فرهنگ و اساطیر هر ملت در شخصیت افراد تشکیل‌دهنده آن جامعه می‌پردازد و مفهوم کهن‌ الگو را مطرح می کند. در قسمت‌هایی از کتاب می‌خوانیم: «من قبلاً به آنچه مردم‌شناسان “ترس از چیزهای نو” نامیده‌اند اشاره کرده‌ام یک ترس عمیق و خرافی از چیزهای نو در مردم ابتدایی در برابر وقایع مبهم، درست مانند حیوانات وحشی واکنش نشان می‌دهند… این امر را می‌توان به آسانی در واکنش هر فرد در برابر رویاهای خود، وقتی که به اعتراف به یک پندار حیرت‌انگیز مجبور می‌شود، مشاهده کرد.» «در بررسی رویاها دو نکته اصلی باید مورد بررسی قرار گیرند: نخست اینکه رویا را باید مانند یک حقیقت تلقی کرد که کسی درباره آن نباید هیچ‌گونه تصور قبلی بکند، جز اینکه در هر حال به وجهی دارای معنی است، دوم اینکه رویا جلوه‌ای از ناخودآگاه است.»

کتاب کلاهبرداران تاریخ شما را به دنیایی می برد که مردم آن، همیشه آنگونه که بنظر می رسند نیستند. دنیایی که در آن تلبیس دیگران وسیله ای برای رسیدن به شهرت و گاهی ثروت می شود ولی همه اینها ناپایدار است. در این دنیا با شیادان و دغلبازان و نقشه کش هایی آشنا می شویم که ظاهری مردم فریب و قابل اعتماد دارند. حتی در این دنیا رادیو و تلویزیون کلک می زنند. مردی می خواهد برج ایفل را به شما بفروشد… و دیگری خود را سلطان مسلم یک کشور می نامد. در این دنیا، انسان میمون صفتی، مذبوحانه تلاش می کند با توسل به دوز و کلک، ضوابط طبیعی و الهی را بر هم زند و با تکیه بر نظریه داروین، به زور بقبولاند که انسان از میمون بوجود آمده… در این دنیا انگلیس ها با یک جسد، رهبر آلمان نازی، آدولف هیتلر را اغفال می کنند و …

کتاب جمهور اثر سترگ فلسفی افلاطون است که از مشهورترین و تأثیرگذارترین متون کلاسیک فلسفه سیاسی در غرب به شمار می‌آید. کتاب شامل ۱۰ نمایشنامه به صورت گفتگو میان سقراط و افراد دیگر است و در آن به مسایلی از قبیل عدالت، نوع حکومت و حقیقت پرداخته شده‌است.

آن‌چه در طی این یادداشت‌ها آمده است، جستجویی است در تاریخ تصوف، با کوششی برای ارزیابی میراث صوفیه. قسمتی از این یادداشت‌ها، چند سال پیش، بی هیچ نظمی خاص و به صورت مقالاتی دنباله‌دار، در مجله‌ی یغما انتشار یافت و چون آن سلسله مقالات را بعضی دوستان پسندیدند و سودمند دیدند، دیگر بار طبع تمام یادداشت‌ها، به‌صورت کامل و مرتب، ضرورت تازه یافت و اکنون به گونه‌ی کتابی جداگانه – که چندین برابر مقالات مندرج در یغماست – به‌چاپ می‌رسد. البته ارزیابی میراث صوفیه و مطالعه‌ی تطبیقی در عرفان عام داستانی دراز است و حاجت به تحقیقات بسیار دارد. در این مختصر، نویسنده فقط خواسته است دورنمایی ترسیم کند از دنیای صوفیه و زشتی‌ها و زیبایی‌هایی که در آن است.

مجموعه‌ی حاضر، مشتمل بر اشعاری است در قالب‌هایی هم‌چون غزل، مثنوی، دوبیتی پیوسته، و آزاد کردن با عناوینی نظیر “تیشه”، “آینه”، “صدای پای پاییز”، “کوچه‌ی شب” و “فاصله” به چاپ رسیده است. برای مثال: هنوز از پنجره هرشب، صدای پای تنهایی/ در این غم‌خانه می‌آید، دریغا، تو نمی‌آیی/ هوای گم شدن دارم به باغ خاطرات تو/ ولی گمگشته‌ی خود را نمی‌جویی، نمی‌پایی/…