آنار رضا در 14 مارس 1938 در باکو، در خانواده‌ای ادبی به دنیا آمد. پدرش رسول رضا، و مادرش نگار رفیع‌ بیلی هر دو از شاعران صاحب‌نام آذربایجان بودند.
در حسرت عید، باران بند آمد، لیموی سفید، قوم و خویش، طبقه ششم آپارتمان پنج طبقه و شما را روایت کرده‌ام از آثار داستانی اوست.

از فیلمنامه های او میتوان به خاک، دریا، آتش، آسمان؛ زندگی اوزئییر و دده قورقود اشاره کرد.

سفید و سیاه ها چطور از هم جدا شدند؟ یک سلول چیزی به غیر از یک در بسته نیست ، باقی چیز هاش چندان اهمیتی ندارد . میله های بی فایده و تزئینی ؛ دریچه چسبیده به سقف ، با آن شیشه های تار عنکبوت بسته اش ؛ سطل مستراح که بی سرپوش یک گوشه افتاده…
علتش این است که رمان نویس ها هم مثل خیلی از مردم دیگر به زندان نیفتاده اند و اینها را فقط با الهام گرفتن از یک احساس عمومی و کلی می نویسند :
از بیرون – توی کوچه – یا از توی صندلی راحتش ، خیال می کند مهیب ترین چیز یک « سلول » باید دیوارهای آن باشد . یا – خیلی که بخواهد لفتش بدهد – از ناراحتی های آن تو ، از دلتنگی های آن تو دم می زند … تکرار دوباره این مطلب بدک نیست که: – احساس عمومی و کلی ، قبر هوش و فراست آدم است …
این یارو را باش ! شکل اسب است .
معلوم است … با آن کلاه حصیری که سر اسب ها می گذارند .
راستی راستی هم خیلی وقت است که دیگر کسی کلاه حصیری سرش نمی گذاردها …
آن عصاهای دسته طلائی را هم دیگر کسی دست نمی گیرد …
آن کیسه های مخصوص پول هم که از زره های چشمه نقره ای درست می کردند و پر از سکه بود ، دیگر باب نیست . تو این سال و زمانه ، نقره هم دیگر آن زنگ قدیم را ندارد . دیگر آن طور مثل قدیم نمی خندد .
چه فکر احمقانه ای ! مگر می شود گفت که زنگ داشتن معنی خندیدن می دهد ؟
این کلیدهای دست نگهبان هم – که زنگش عینهو مثل زنگ آن چیز عجیب و غریب تو دسته ارکستر است که شکل مثلث است و نوازنده اش همان کسی است که سنج را هم می زند – همان صدا را دارد ، ولی آدم هیچ وقت به این فکر نمی افتد که دارد می خندد …
از آن گذشته ، این از خودپسندی آدم هاست که همیشه چیزهای خودشان را به پای جمادات و موجودات دیگر هم می بندند … آخر ، کلیدها برای چه به زندانی بخندند ؟

کتاب «رساله ی تاریخ جستاری در هرمنوتیک تاریخ» اثر بابک احمدی در عین مختصر بودن به بسیاری از مسائل و مفاهیم نظری تاریخ پرداخته است که در وجهی تا به امروز کمبود طرح این مسائل در محافل آکادمیک و غیر آکادمیک عیان بوده است به خصوص مطرح کردن این مسائل از رویکردی هرمنوتیکال, فتح بابی نوین در نگاه به رویدادهای تاریخی است

کتاب حاضر دنباله ی کوششها و نوشته های پیشینم است با وجود مدت‌ زمان کوتاهی که از چاپ اثر گذشته، با حمایت و پشتیبانی تبلیغی بسیاری از فعالین حقوق بشر و علاقمندان در کمتر از چهار ماه برای چاپ دوم آماده کرده است در چاپ دوم این کتاب، نسبت به چاپ اول، تغییراتی از لحاظ محتوا اعمال شده است. به عنوان نمونه یکی از دغدغه های اخیر، جنبش اعتراضی مردم ایران که توسط حاکمیت به شدیدترین و خشن ترین شیوه ها مورد سرکوب قرارمیگیرد، اما به شکل های مختلف خود را نشان می دهد به محتوای کتاب اضافه شده است

آدم آدم است(به زبان آلمانی: Mann ist Mann) نام نمایشنامه‌ای اثر برتولت برشت، نویسنده آلمانی است که مضمون آن جنگ و هویت بشری است. نگارش این نمایشنامه در حدود سال ۱۹۲۶ به پایان رسیده است.
برشت در این نمایشنامه به وضعیت موجود زندگی بشر و بلاهایی که بر سر او می‌آید می‌پردازد. او در این نمایشنامه زندگی فردی را به تصویر می‌کشد که در برابر نیروهای بیرونی قطعه قطعه می‌شود و حتی تا جایی پیش می‌رود که خودش نیز بر خود رحم نمی‌کند و خود او نیز بر خویشتن خویش ضربه می‌زند. او شاید هزاران بار می‌میرد اما هیچ اتعراضی نمی‌کند. در پایان برتولت برشت پیشنهاد می‌کند که مردمان باید این وضعیت را تحمل یا به گونه‌ای دیگر بینش خود را نسبت به زندگی متحول کنند تا در برابر سیل حوادث در هم نشکنند.

هولدن کالفیلد نوجوانی هفده ساله‌است که در لحظهٔ آغاز رمان، در یک مرکز درمانی بستری است و ظاهراً قصد دارد آن‌چه که پیش از رسیدن به این‌جا از سر گذرانده برای کسی تعریف کند و همین‌کار را هم می‌کند و رمان نیز بر همین پایه شکل می‌گیرد. در زمان اتفاق‌افتادن ماجراهای داستان، هولدن یک پسربچهٔ شانزده‌ساله‌است که در مدرسهٔ شبانه‌روزی «پنسی» تحصیل می‌کند و حالا در آستانهٔ کریسمس به علت ضعف تحصیلی (او چهار درس از پنج درس‌اش را مردود شده و تنها در درس انگلیسی نمرهٔ قبولی آورده‌است) از دبیرستان اخراج شده و باید به خانه‌شان در نیویورک برگردد.

جهان از دیدگاه اسلام به دو بخش «خانه ی جنگ» و «بیت اسلام» تقسیم میشود و این لقب دومی باید روشن سازد که چه تعداد از مسلمانان باور دارند که تفاوت آنها با غیر هم دین ها، سرانجام گشوده و ذوب میشود. درحالیکه بدون شک برخی از مسلمانان میانه رو بوده و تصمیم به نادیده گرفتن جنگجویی غیرقابل فسخ دین خود دارند، اسلام دین کشورگشایی بوده و این موضوع غیرقابل انکاری است. تنها آینده ی قابل تصور برای مسلمانان بسیار مذهبی به عنوان مسلمان آینده ای است که همه ی کفار یا اسلام آورده، مقهور شده یا کشته شوند. آن ویژگی اسلام که بیشترین مشکل و دشواری را برای غیر مسلمانان به همراه داشته و روضه خوان های اسلام زحمت فراوانی برای پنهان ساختن آن میکشند، اصل جهاد است. جهاد، فراخوانی واضح برای تسخیر جهان است. آیات و احادیث بسیاری در اینباره میتوان یافت و اسلامگراها پیوسته به عنوان توجیه یورش به کفار و مرتدان به آنها استناد میکنند.

جزیره گنج، رمانی ماجراجویانه است که توسط رابرت لویی استیونسن، نویسنده اسکاتلندی نوشته شده است و داستان گروهی از دزدان دریاییِ بوکانیر و یک جزیره گنج را روایت می کند. بوکانیر به گروهی از دزدان دریایی گفته می‌شد که در اواخر قرن هفدهم میلادی (۱۶۸۰-۱۶۵۰ میلادی) به خطوط کشتیرانی اسپانیا و فرانسه در دریای کارائیب حمله می‌کردند.
کتاب در ابتدا با عنوان Treasure Island, or The Mutiny of The Hispaniola (به فارسی: جزیره گنج یا شورش در کشتی هیسپانیولا) در طول سالهای ۱۸۸۱ و ۱۸۸۲ به صورت سریالی در مجله ادبی Young Folks (به فارسی: نوجوانان) که مخصوص کودکان و نوجوانان بود منتشر می شد و سپس در ۱۴ نوامبر سال ۱۸۸۳ میلادی به صورت کتاب به چاپ رسید. شخصیت اصلی داستان جیم هاوکینز هست که با پدرش مهمانخانه ی “بن بوو” رو اداره میکنه و ماجرا از زبان او روایت می شود. دریانوردی پیر در مهمانخانه می میرد و “جیم” در صندوقچه‌ی او، نقشه گنجی را می یابد. او و دوستانش به جزیره‌ای دور سفر می کنند، اما دزدان دریایی خطرناکی نیز به دنبال این گنج هستند.
جزیره گنج را غالباً در زمره ادبیات کودک و نوجوان به حساب می‌آورند و منتقدان آن را به خاطر توصیف استادانه نویسنده از شخصیت‌ها و رویدادها و فضای داستان، ستوده‌اند. این کتاب بارها به روی صحنه تئاتر و پرده سینماها رفته و از محبوبیت خاصی به ویژه نزد نوجوانان، برخوردار است.

اثر زنده یاد «غلامحسین ساعدی».
غُلامحُسین ساعِدی معروف به گوهرمراد متولد شنبه ۱۳ دی ۱۳۱۴ در تبریز یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر ایرانی است. از داستان گاو او (در مجموعه عزاداران بیل)، فیلمی به همین نام ساخته شده‌است که موفقیتی جهانی یافت.نویسندگی را از سن ۱۶ سالگی آغاز کرد و سال‌های زیادی را به نمایش‌نامه‌نویسی و داستان‌نویسی فارسی گذراند. وی در روز شنبه ۲ آذر ۱۳۶۴ در پاریس درگذشت و در گورستان پرلاشز در کنار صادق هدایت به خاک سپرده‌شد.

رمان توفان برگ، 12 سال قبل از رمان صد سال تنهایی نوشته شده است و جوانه‌های رمان صد سال تنهایی در آن به شکلی بارز دیده می‌شود. یکی از این جوانه‌ها به وجود آمدن و پا گرفتن سرزمین خیالی ماکوندو و در کنار آن حضور استعماری و استثماری شرکت موز است و دیگری آفرینش شخصیتی به نام سرهنگ آئورلیانو بوئندیاست که در رمان صد سال تنهایی شخصیت اصلی است.