کتاب «وداع من با آسمان – تولدی دوباره» یک کتاب بدون سانسور و تا اندازه‌ای شوک‌آور است. کتابی که کنش‌ها و واکنش‌های یک انسان‌‌آسیب‌دیده را نشان میدهد که می‌خواهد با گذشته‌اش تسویه حساب کند، بر گذشته‌اش غلبه کند و در همین راه به شرح جزئیاتی میپردازد که کمتر کسی در آتوبیوگرافی خود بیان کرده است. شايد بتوان كتاب «وداع من با آسمان – تولدی دوباره» اثر حامد عبدالصمد را جزو کتاب‌های نادر در حوزه‌ی آتوبیوگرافی طبقه‌بندی کرد. مشخصه‌ی اصلی این کتاب که آن را از بسیاری از خاطره‌نویسی‌ها یا آتوبیوگرافیهای تاکنونی جدا می‌سازد ،نبود خودسانسوری و شفافیت در بازگويی زندگی خصوصی نویسنده است زکمتر کسی در جهان – جهان اسلام که جای خود دارد- این چنین بی‌پروا زندگی بیرونی و درونی خود را به رشته‌ی تحریر در آورده است.
