چرا استبداد تا این حد در تاریخ ایران ریشه دارد ؟ چرا استبداد منشی در میان ایرانیان رواج دارد ؟ برای پاسخ گویی به این پرسش بنیادین کار تحقیقاتی‌ موجود استبداد را از دریچهِ روان شناسی‌ اجتماعی بررسی‌ کرده و به تشریح چیستی ، چرایی و چگونگی‌ انسان مستبد میپردازد . ما ضمن توضیح ریشه‌های فردی استبداد منشی به این خواهیم پرداخت که تفاوت ذهنی‌ یک انسان استبداد منش با یک انسان غیر استبداد منش در چیست .

شیراز، دیار سعدی و حافظ، زادگاه فرهیخته دیگری شده است. اندیشمند جهل ستیزی که در یکی از تاریک ترین دوران تاریخ ایران به پاخاسته تا با حاکمیت دروغ و فریب و عوام پروری بستیزد و ریشه این مصیبت را از سرزمین کهنسال ما براندازد.

این کتاب نه فقط اطلاعاتی مفید و با ارزش درباره ساختار روحانیت شیعه و تحولات آن به دست می دهد که علاوه بر این با طرح مفاهیم، نکته ها و برداشت های نو و بحث انگیز، با ارائه مفاهیم و سنجه هایی برای تحقیق و با تصویر تحولات ساختاری روحانیت شیعه در ایران به دوران رهبری آقای علی خامنه ای، چشم اندازهای تازه ای را بر پژوهشگران می گشاید و پرسش های تفکر برانگیزی را برای تحقیقات بعدی مطرح می کند.خلجی در پیشگفتار کتاب دشواری های «واکاوی مفاهیم مبهم اما کارآمد»ی چون روحانیت را بازنموده و با نقد سنجه های رایج در تعریف روحانیت و تاکید بر آن که روحانیت را «نمی توان بدون رهیافت اقتصادی واکاوی کرد»، مفاهیمی چون «سرمایه نمادین» را «که تار و پود اقتدار را می بافند» از محققان غربی وام گرفته و برای گسترش بحث پیشنهاد می کند.کتاب نظم نوین روحانیت در ایران یک پیشگفتار و 4 مقاله مهدی خلجی را در بر دارد.

ابوالمجد مجدودبن آدم سنایی شاعر بلند آوازۀ قرن ششم در اوایل یا اواسط نیمۀ قرن پنجم در غزنه متولد شد. خانوادۀ او از نژاد بزرگان و آزادگان بودند و مانند بیشتر خراسانیان آن روزگار مذهب حنفی داشتند. سنایی علوم رایج زمان خود را در جوانی فراگرفت. او از فلسفه و نجوم، هیأت، حکمت، کلام، هندسه، موسیقی، علوم قرآنی چون تفسیر و حدیث، ریاضی وطب اطلاع داشت و گاه اصطلاحات این علوم را در شعر خود به کار می‌برد. غالب تذکره نویسان به او لقب حکیم داده اند و مولانا نیز از او با عنوان «حکیم غزنوی» یادکرده است. اما بنابر قول شفیعی کدکنی در کتاب تازیانه‌های سلوک”به کار بردن لفظ حکیم برای سنایی بیشتر در مفهوم «حکیم الهی» و «عارف» است و نه حکیم به معنای مصطلحی که در مورد فردوسی و ناصرخسرو به کار می‌برند.
در ابتدا سنایی طبق عادت آن زمان به دربار سلاطین روی آورد و به دستگاه غزنویان راه پیدا نمود. او در ابتدا به مداحی پرداخت تا اینکه یکباره شیدا شد و دست از جهان و جهانیان شست. سنایی چند سالی از دوران جوانی را در شهرهای بلخ و سرخس و هرات و نیشابور گذراند. می‌گویند در زمانی که در بلخ بود به کعبه رفت. بعد از اینکه از مکه بازگشت مدتی در بلخ ماند. در سال ۵۱۸ ه.ق به غزنین برگشت. یادگار پر ارزش سفرهایش مقداری از قصاید وی می‌باشد. بعد از بازگشت به غزنین می‌گویند که خانه‌ای نداشت و یکی از بزرگان غزنین بنام خواجه عمید احمدبن مسعود به او خانه‌ای بخشید و سنایی تا پایان عمر در غزنین در عزلت به سر برد. و در این ایام مثنوی حدیقةالحقیقه را نوشت. نصایح و اندرزهای حکیم سنایی دلاویز و پرتنوّع، شعرش روان و پرشور و خوش بیان، و خود او، در زمرهٔ پایه‌گذاران نخستین ادبیات منظوم عرفانی در زبان فارسی به‌شمارآمده است .

<<نادره افشاری>>
برای نوشتن کاری با این سبک به کلی‌ سند ، مدرک ، مآخذ ، و مرجع نیاز داشتم ,که نداشتم ، چند جلد از این و آن قرض گرفتم ، چند تایی هم که زورم میرسید, خریدم و…نتیجه ی کار همین شد که می‌بینید . البته اسناد بیشتر میتوانستند نظریه‌ها را مستند تر کند ، اما اساس بحث همین است .
این کار – اگر ارزش داشته باشد – به کسانی‌ تقدیم میشود که برای گشودن گره ی نا بکار دین در حکومت ، قلمی میزنند و در پی‌اش قدمی‌ بر می‌دارند .

اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اي ﮔﺴﺘﺮده در ﺑﺎره ﻣﺮدم ﺳﺎﻻري اﺳﺖ .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻜﺎر ﺑﺮدن ﻣﻴﺰان ﻋﺪاﻟﺖ ، وﻻﻳﺖ ﺟﻤﻬﻮر ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻣﻴﺴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ از ﺣﻘﻮق ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺧﻮردار و ﺳﺮﺷﺎر از اﻣﻴﺪ و ﻧﺸﺎط زﻧﺪﮔﻲ، ﺷﺎدان در اداره ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎي ﺧﻮ ﻳﺶ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ، ﺷﺮﻛﺖ ﺟﻮﻳﻨﺪ .

ایرج میرزا (۱۲۵۱ خورشیدی تبریز – ۲۲ اسفند ۱۳۰۴ خورشیدی تهران)ملقب به «جلال‌الممالک» و «فخرالشعرا»، از جمله شاعران برجسته ایرانی در عصر مشروطیت (اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی) و از پیشگامان تجدد در ادبیات فارسی بود.ایرج میرزا در قالب‌های گوناگون شعر سروده و ارزشمندترین اشعارش مضامین انتقادی، اجتماعی، احساسی و تربیتی دارند. شعر ایرج ساده و روان و گاهی دربرگیرندهٔ واژگان و گفتارهای عامیانه است و اشعار او از جمله اشعار اثرگذار بر شعر دوره مشروطیت بود.

آزادی سیاسی در جامعه ای وجود دارد که سیاست آزاد وجود داشته باشد و سیاست موقعی آزاد است که مستقل است . هر چیزی موقعی آزاد میشود که مستقل شود سیاستی که نتواند مستقل باشد هیچوقت آزاد نخواهد شد .

منیره برادران (م. رها) از اعضای یکی از سازمان های مارکسیستی مخالف نظام جمهوری اسلامی بود که در پائیز سال ۱۳۶۰ دستگیر، و پس از تحمل شکنجه در دوران بازجویی به سه سال حبس محکوم شد. در پایان محکومیت، وی دوباره محاکمه شده و اینبار به ده سال حبس محکوم گشت. منیره برادران در مجموع نه سال عمرش را به جرم اعتقاد به مارکسیسم در زندان های جمهوری اسلامی سپری نمود. وی در پاثیز سال ۱۳۶۹ آزاد شد و شش ماه بعد از ایران مهاجرت نمود. «حقیقت ساده» که در سه جلد به چاپ رسیده، گزارشی است ذیقیمت از مشاهدات و تجربیات منیره برادران در زندان. ارزش این اثر نه تنها مدیون گزارش دقیق آنچه در زندان گذشته و صداقت لحن نویسنده است بلکه شاهدی است استثنایی بر تحول ذهنی و درونی یک فعال سیاسی و اعتقاد راسخ وی به حقوق انسان ها. منیره برادران پس از آزادی همواره در دفاع از حقوق بشر و برای تشکیل کمیسیون های حقیقت یاب در ایران پیشگام بوده است.

سیر تکامل انسان ، سیر آزاد شدن از کمالات است کمال تفکر ، ادامه دادن بینهایت یک فکر یا یک دستگاه فکری نیست بلکه رها کردن یک فکر یا دستگاه فکریست . تفکر ما بدینوسیله کامل نمیشود ، که به کمالی برسد ، بلکه بدینوسیله که از کمالی آزاد میشود . هر کمالی راهی برای گسترش جنبه ای از “خود” است .