در آشفته بازار سرگشتگی ها و راه گم کردگی های کنونی جامعه ایرانی و در گرماگرم دگرگونی اجتماعی و فرهنگی سرنوشت سازی که امروزه این جامعه از سر میگذراند تا از ورای آن راه فردای خود را بجوید، جامعه ایرانی بویژه نسل جوان آن، بیش از هر زمان دیگر مشتاق دستیابی به آگاهی هایی است که اگر برای جوامعی دیگر در بخش پیشرفته جهان امروز، هم شناخته شده اند و هم به آسانی قابل دسترسیند، در دنیای دربسته اسلامی آنهم در دربسته ترین بخش آن، برای او همچنان ناشناخته نگاه داشته شده اند و بر پایه چنین آگاهی ها این نسل جوان خواستار دریافت پاسخ هایی روشن به پرسش هایی است که اگر هم اجازه گرفتن آنها بدو داده نمی شود، ولی همچنان وجود دارند و همچنان در انتظار دریافت پاسخ هایی هستند که میباید دیر یا زود، بدانها داده شود.

هزاره دوم بر ایرانی‌ چشم گشود که از شب تیره فرمانروایی عرب بر بامداد سه‌ ساده زرین ایران و رنسانس کوچکی که تا اروپا رسید بیدار می شد .هزاره سوم، ایران را در کارزاری هر روزه با روایت دیگری از همان شب تیره می‌یابد. مانند هزار سال پیش بازهمان نشانه‌‌های ناهمساز نومیدی تا خوش بینی‌، روشن بینی‌ نو یافته تا تاریک اندیشی‌ دیر پای از سراسر جامعه می‌رسد.هزار سال پیش، آنها که روشنایی را در پایان تونل می‌دیدند حق داشتند. امروزه ما نیز حق داریم اگر با کسانی‌ از روشنان جامعه، که ایران را بیشتر کشوری از دست شده و در سیاهچاله نهیلیسم افتاده، می شمردند همراهی نکنیم هرچند به خوبی‌ میتوانیم آنان را بفهمیم و همدردشان باشیم. هر کوشش نمایندگان جامعه مدنی ایران در هر جا ما را در نگه داشتن امید حتی بر ضد امید، و برطرف کردن بد فهمی‌‌های که ملت ما به این کژراهه‌ها انداخت دلگرم تر می‌سازد .

قرابت و ارتباطی‌ که بین علم و دموکراسی موجود است به مراتب بیشتر از آن است که بعضی‌ مردم تصور می کنند، و آنچه این دو چیز در آن با یکدیگر شریک و شبیه اند اینست که مبنای هر دو مباحثه آزادانه و ترجیح نهادن آن بر اطاعت اوامر است. در آن دوره‌ها و در میان آن جماعاتی که متابعت از علم و عقل را ملاک امور قرار نمی‌دادند و نمی‌دهند هیئت‌ها و مراکزی را به سمت رسمی‌ حافظين معرفت و بیت حکمت می‌شناختند و می‌شناسند ، مثل روحانیون و کهنه معابد در مصر قدیم و لاماها در تبت .

کتاب «وداع من با آسمان – تولدی دوباره» یک کتاب بدون سانسور و تا اندازه‌ای شوک‌آور است. کتابی که کنش‌ها و واکنش‌های یک انسان‌‌آسیب‌دیده را نشان می‌دهد که می‌خواهد با گذشته‌اش تسویه حساب کند، بر گذشته‌اش غلبه کند و در همین راه به شرح جزئیاتی می‌پردازد که کمتر کسی در آتوبیوگرافی خود بیان کرده است. شايد بتوان كتاب «وداع من با آسمان – تولدی دوباره» اثر حامد عبدالصمد را جزو کتاب‌های نادر در حوزه‌ی آتوبیوگرافی طبقه‌بندی کرد. مشخصه‌ی اصلی این کتاب که آن را از بسیاری از خاطره‌نویسی‌ها یا آتوبیوگرافیهای تاکنونی جدا می‌سازد ،نبود خودسانسوری و شفافیت در بازگويی زندگی‌ خصوصی نویسنده است زکمتر کسی در جهان – جهان اسلام که جای خود دارد- این چنین بی‌پروا زندگی بیرونی و درونی خود را به رشته‌ی تحریر در آورده است.

سعیدی سیرجانی نمونه تلاش نویسندگان ایران برای آزادی و مقاومت در مقابل جمهوری اسلامی است.یکی از آثار برجسته سیرجانی علیه بیداد نظان حاکم، کتاب «ضحاک ماردوش» او است. وی در این کتاب با تفسیر اشعار شاهنامه فردوسی در مورد پادشاهی جمشید، قدرت گرفتن ضحاک ماردوش و مبارزات ایرانیان علیه او میپردازد و بار دیگر اهمیت تاریخ و توجه به آموخته های گذشتگان را نشان میدهد.

شازده کوچولو یا شهریار کوچولو داستانی اثر آنتوان دو سنت اگزوپری است که اولین بار در سال ۱۹۴۳ منتشر شد. این کتاب پرفروش‌ترین کتاب تک مجلد جهان در تمام طول تاریخ می‌باشد

در کتاب جنس دوم، سیمون دوبووار استدلال‌های خود را از طریق اگزیستانسیالیسمی فمینیستی بیان می‌کند. بووار به‌عنوان یک اگزیستانسیالیست باور داشت که بودن مقدم بر ماهیت است. وی به‌همین منوال استنباط می‌کند که یک انسان زن زاده نمی‌شود، بلکه تبدیل به زن می‌شود، چرا دختران از اوان کودکی، نقش‏های فرهنگی معینی را می‏پذیرند. تز کلی کتاب، نشان دادن آن است که چگونه زنان به وسیله‏ی تاریخ و افسانه‏هایی تعریف و محدود شده‏اند که آن‏ها را در جایگاهی پایین‏تر قرار می‏دهد. به باور بووار، تاریخ فرهنگی مانع از آن شده‌است که زنان آزادی خود را درک و بر اساس آن عمل کنند، اما آن‏ها می‏توانند با نفی این افسانه‏های فرهنگی، خود را بازتعریف کنند. در مقابل، تا زمانی که زنان به مردان و سنت‏های فرهنگی اجازه دهند تا چیستی آنان را تعریف کنند، آزاد نخواهند بود. بووار استدلال‏های زیست‏شناختی، روانشناختی، و ماده‏گرایانه را، برای تبیین دسته‏ای از ویژگی‏های رفتاری زنان که از کنترل فرهنگ خارج است، نفی می‏کند.

این کتاب که در سال 1336 توسط دکتر شجاع الدین شفا ترجمه و به پارسی برگردانده شده است در بر گیرنده داستانهای گلچین شده از مشهورترین نویسندگان جهان است که به شما عزیزان تقدیم میشود.

اين كتاب خاطرات يك سياح روسي است كه متاسفانه از شرح حال و سوانح زندگاني وي اطلاعي در دست نيست. ايشان در سال 1304 قمري از طريق بندر اوزن آده واقع در شمال شرقي بحرخزر به خاك ايران قدم گذاشته و بعد از 10 روز به روسيه بازگشته است.

کتاب “میراث ایران ” که منظره ی جامعی از تاریخ و تمدن و هنر و زبان و ادبیات ایران را از نظر می گذراند و خدمات پایدار مردم این سرزمین در پیشرفت فرهنگ و تمدن آشکار می سازد، اثر چند تن از دانشمندان و ایران شناسان باختر خاصه انگلیس است که زیر نظر ا.ج.آربری ، استاد دانشگاه کمبریج تالیف یافته .