خانم دالووی رمانی نوشتهٔ ویرجینیا وولف است. این اثر یکی از نخستین آثار پیشگام در نوعی سبک رمان نویسی است که امروزه رمان نو خوانده می‌شود.
ویرجینیا وولف یک روز ماه ژوئن از زندگی کلاریسا دالووی در لندن پس از جنگ جهانی اول را از زاویه دید این زن توصیف می‌کند. خواننده چنین می انگارد که گویا پا به پای راوی در خیابانهای لندن گام برمی دارد و از دریچه نگاه کلاریسا آدمها و محله‌های شهر را می بیند. در این گذار تند و ناگسسته، وولف از شهر و آدمهایش تابلویی به پهنای افق در دیدرس خواننده قرار می‌دهد.

” دولت به ما پاسخ دهد ” يكی از كوتاه نوشته‌های شادروان ” احمد كسروی ” است.

كتاب دولت به ما پاسخ دهد درواقع مجموعه‌ای از انتظارات است كه توسط كسروی برای آقای “بيات” نخست‌وزير وقت ايران نوشته و ارسال شده است. كسروی در اين نوشته با ذكر مثال‌ها و داستان‌ةای گوناگون نقطه نظرات خود را به حكومت اعلام كرده و همينطور بار ديگر از پاكدينی به عنوان راه گريز انسان‌ها از جهل، ياد كرده است. اين كتاب كوتاه اما بسيار جذاب از جالب‌ترين آثار احمد كسروی است.

توپ مرواری کتابی است تاریخی که صادق هدایت با دستاویز کردن توپ مرواری نوشته است. کتاب در قالب طنز است. توپ مرواری توپی است که آخرین باری که آن را دیدم در ورودی یک ساختمان نظامی در خیابان سی تیر فعلی و قوام السلطنه سابق بود. گویا ساختمانی وابسته به وزارت خارجه است. هدایت رد حضور توپ در ایران را می‌گیرد و با آن در تاریخ به عقب بر می‌گردد. و این گونه است که از خامه عنبر سرشتش کتابی تاریخی و بی تا، در صد و بیست صفحه به رشته تحریر در می‌آید.
هدایت برای همه اتفاقات تاریخی که بیان می کند، دلایل قاطع و غیر قابل انکاری ارائه می‌دهد. تاریخ دریانوردی را در این کتاب می‌بینیم. و این که به طور مثال :
*چرا به جای مارکوپولو، قریستوفر قلمبوس آمریکا را کشف کرد. و چگونه پای آمریق وسبوس در این میان باز شد.

داستاني بسيار ساده و روان درباره زندگي و عشق يك زن و شوهر و مشكلي كوچك(!) كه بين آن دو پيدا مي‌شود. آن‌ها زند‌گي عاشقانه خوبي دارند تا اين‌كه روزي زن احساس مي‌كند پير شده است: «ديگر مردها براي ديدن‌ام سر بر نمي‌گردانند.» شوهر هر كاري که از دستش برمی‌آید براي از بين بردن افسردگي همسرش مي‌كند ولي موفق نمي‌شود. در نهايت تصميم مي‌گيرد تا پنهاني و از زبان يك فرد ناشناس به ستايش او بپردازد و اين تازه آغاز ماجراست. مدت كوتاهي زن بهبود مي‌يابد ولي پس از آن حتي درباره زندگي مشترك‌اش هم دچار ترديد مي‌شود! چند نفر را آن فرد ناشناس(!) فرض مي‌كند و وقتي در نهايت مي‌فهمد او كسي جز شوهرش نبوده است قهر مي‌كند و براي دور شدن از شوهرش و شايد تنبيه او به بهانه يك سفر كاري به لندن مي‌رود. سفري كه اصلا قرار نبوده باشد ولي بطور اتفاقي در ايستگاه قطار صحت آن معلوم مي‌شود. شوهر هم به دنبال همسرش به لندن مي‌رود. آن‌جا زن گير يك پيرمرد ناجنس مي‌افتد و براي نجات‌اش ياد شوهرش سابق مي‌افتد و … اين‌جا داستان به يك‌باره بدون اشاره به اين‌كه چه مي‌شود قطع مي‌شود و با يك فلش فوروارد به خانه‌ي اين زوج پايان مي‌يابد. جايي كه کوندرا اشاره مي‌كند كه اين ماجراي طولاني مي‌‌تواند خواب باشد يا بيداري؛ اما خودم هم نمي‌دانم کدام بخش‌اش خواب است و کدام بخش واقعيت تلخ زندگي واقعي! و اصلا چه كسي مي‌داند كه كجاي زندگي ما انسان‌ها خواب و كجايش بيداري است… “رؤياها دوره‌هاي متفاوت زندگي آدمي را يکسان و همه‌ي حوادثي را که از سر گذرانده است، هم‌زمان مي‌نمايانند. رؤياها اعتبار زمان حال را با انکار موقعيت ممتازش از بين مي‌برند.” در جهاني که واقعيت معمولا فاصله‌اي دست نيافتني با رؤيا دارد؛ چه بهتر که انسان در رؤيا زندگي کند!

از میان مفاهیم گوناگون مطرح شده در ادبیات، بی گمان مفهوم «عشق» یکی از جذاب ترین و در عین حال چالش برانگیزترین موضوعاتی است که در اشکال مختلف به آن پرداخته شده است. مارسل پروست نیز در «عشق سوان» به تحلیل عشق و بررسی تاثیرات آن بر روان آدمی می پردازد. از دیدگاه او، عشق حاصلی جز سرسپردگی در برابر معشوق نیست، و از ایجاد پیوند روحی در میان آنها ناتوان است. پروست شالوده عشق را بر بنیاد محرومیت استوار می کند. پیوند عاشقانه سوان و اودت نیز به عنوان نمونه ای از یک رابطه عاشقانه نافرجام است که نتیجه ای جز شکست در بر ندارد. پروست با ارائه تصویری نو از مفهوم عشق، آن را حاصل یک سوء تفاهم کم اهمیت می داند که با تردید، ناآرامی و بی ثباتی آغاز می شود، و با دلزدگی و ملال پایان می پذیرد. این مقاله، به تحلیل دیدگاه های پروست درباره عشق در «عشق سوان» می پردازد.

خوشي ها و روزها اولين كتاب پروست است و در بيست و پنج سالگي او منتشر شد. پروست در اين كتاب عمده ي آثاري را كه تا آن زمان نوشته و در نشريات مختلف به چاپ رسانده بود از قصه و مقاله و شعر منظوم و منشور، به طرزي سازمان مند و به هم پيوسته، اما نه طبق ملاحظاتي از قبيل تاريخ انتشار يا مضمون، بلكه در ترتيبي دوراني گرو آورد. خواننده در اين كتاب با برخي از ظريف ترين نمونه هاي انديشه و نثر پروست، و گه گاه برخي از شيواترين قطعات ادبيات قرن بيستم فرانسه آشنا مي شود…

از ویکتوهوگو حدود پنجاه اثر به یادگار مانده ،اما بی شک بینوایان شاهکار اوست.او در این اثر ، روابط اجتماعی ، جغرافیا و بخشی خاص از تاریخ فرانسه را به شیوه ای اعجاب انگیز به تصویر می کشد.

ژان والژان برای سیر کردن هفت فرزند گرسته خواهرش قرص نانی می دزدد و نوزده سال در زندان اسیر می شود. پس از آزادی زندگی اش را وقف نیازمندان و کوزت ، دختری یتیم ، می کند اما بازرس ژاور نماینده قانون ، همه جا در تعقیب اوست.

كتاب خواهران و دختران ما در واقع كنكاشي به سوي پوشش بانوان ايراني در دوره هاي تاريخي ايران دارد و در قسمتي از كتاب ذكر مي كند رونمايي در بانوان ايران زمين از دوره هخامنشيان مرسوم بوده است.

ماهی سیاه کوچولو از زندگی توی جویبار خسته شده اون می خواد بره و بره تا بفهمه جویبار به کجا می رسه زندگی جاهای دیگه چطوریه می خواد چیزای زیادی یاد بگیره اون می دونه خطرات زیادی سر راهش هست اما از خطرات نمی ترسه و آماده مبارزه است .

شاید کمتر کتابی در دنیا مانند مجموعة ترانه های خیام تحسین شده، مردود و منفور بوده، تحریف شده، بهتان خورده، محکوم گردیده، حلاجی شده، شهرت عمومی و دنیاگیر پیدا کرده و بالاخره ناشناس مانده. اگر همة کتاب هایی که راجع به خیام و رباعیاتش نوشته شده جمع آوری شود تشکیل کتابخانة بزرگی را خواهد داد . ولی کتاب رباعیاتی که به اسم خیام معروف است و در دسترس همه می باشد مجموعه ای است که عمومًا از هشتاد الی هزار و دویست رباعی کم و بیش در بر دارد؛ اما همة آن ها تقریبًا جنگ مغلوطی از افکار مختلف را تشکیل می دهند . حالا اگر یکی از این نسخه های رباعیات را از روی تفریح ورق بزنیم و بخوانیم در آن به افکار متضاد، به مصمون های گوناگون و به موضوع های قدیم و جدید بر می خوریم؛ بطوریکه اگر یکنفر صد سال عمر کرده باشد و روزی دو مرتبه کیش و مسلک و عقیدة خود را عوض کرده باشد قادر بگفتن چنین افکاری نخواهد بود . مضمون این رباعیات روی فلسفه و عقاید مختلف است از قبیل : الهی، طبیعی، دهری، صوفی، خوشبینی، بدبینی، تناسخی، افیونی، بنگی، شهوت پرستی، مادی، مرتاضی، لا مذهبی، رندی و قلاشی، خدائی، وافوری . . .