نوشته میگل آنخل آستوریاس ترجمه زهرا خانلری
شاعر و نویسنده گواتمالائی، در گواتمالاسیتی در خانواده­ ای بازرگان زاده شد. تحصیلات دانشگاه را در رشته حقوق انجام داد و به دریافت درجه دکتری نائل آمد. در سال ۱۹۲۴ به لندن و سپس به پاریس سفر کرد و در دانشگاه سوربون در رشته نژادشناسی به تحصیل ادامه داد و در ادیان قدیم آمریکای مرکزی تخصص یافت. موضوع داستان، انتقاد از حکومت های به ظاهر جمهوری ولی در اصل دیکتاتوری و به خصوص رئیس جمهوری های خودکامه این حکومت ها است. در داستان شاهد یک فضای پراختناق هستیم، رئیس جمهوری که خود را خدای مردم حساب می کند و در تمام موارد برای مردم کشور تصمیم گیری می کند. حکومتی که به دلیل عدم رضایت از شجاعت و عقاید افراد خاص، انواع و اقسام جرم ها را به آنها اختصاص می دهد. محکومین و شاهدهای اتفاقات مختلف را در زندان به زور شکنجه ، مجبور به اعترافات دلخواه می کند و ….

نوشته “كليفورد كانر” مترجم “حسن افشار” اين كتاب دارای هشت فصل و ۵۵۰ صفحه است. از نظر نویسنده کتاب مردم عادی عامل اصلی در رونق و پیشرفت علم بوده اند و این عقیده که تعداد محدودی دانشمند در هر دوره مانند ارسطو، جالینوس و … بازیگران اصلی رویداد های علمی بوده اند را رد می کند. وی این نظریه که تحولات اصیل علمی خاستگاه یونانی دارد را به شدت نقد می کند و بیان میدارد که مردمان پیش از تمدن یونان در تمدن مصر و بین النهرین باعث انتقال علم به یونان شده است. کانر همچنین بحث مفصلی در زمینه انقلاب علمی و نقش مردم در این انقلاب دارد.

نوشته آلن دوباتن ترجمه عرفان ثابتی

 در این کتاب‌ تلاش داشته تا فلسفه را از بام انتزاعیات صرف به روی زمین آورده تا با زندگی مردم در ارتباط بیشتری باشد. او سعی کرده‌ که از تجربه های فیلسوفان بزرگ، در جهت کاربرد آن در زندگی روزمره انسان ‌ها استفاده کند تا از رنج و گرفتاری های آنان کم کرده و بر غنای آن بیفزاید. این کتاب، از جمله کتاب‌ هایی است که می‌ توان آن را در زمره کتاب‌ های ” #فلسفه_برای_زندگی ” نام برد. این کتاب را در شش بخش نوشته که در هر بخش سعی می ‌کند یکی از سختی‌ های زندگی را با آموزه‌ های یکی از فیلسوفان درمان کند و التیام ببخشد.

نوشته احمد کسروی

خرابات آنجاست که در آن می‌ نوشند و خراباتی آنست که پیوسته در خرابات است و همواره در میکده‌ ها سرگردان است. خراباتیان، نخست شماری از مسلمانان می ‌بودند. پس از آنکه فلسفه یونان باستان میان مسلمانان رواج یافت، آنها که می ‌کوشیدند با بکارگیری فلسفه پی به آغاز و پایان جهان برند و در این راه پیروز نمی ‌شدند، باور‌هایی میانشان پدید آمدند که می‌ پنداشتند بهتر است زندگانی را به نوشیدن باده و مستی سر کرد و در بند دنیا نبود و به آغاز و پایان جهان نیاندیشید. روشن است که صوفیان و مسلمانان آنان را از خود نمی‌دانستند و با آنها مخالفت می‌ کردند و آزارها می‌ دادند.

نوشته دکتر مازیار بهروز ترجمه مهدی پرتوی

گزارش فشرده و مستندی است از تاریخ جنبش چپ مارکسیستی در ایران طی سال‌ های ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۲، که نویسنده در این نوشتار کوشیده است گزارشی از فرآیند جنبش چپ و فرازها و فرود های آن در متن تاریخ معاصر ایران فراهم آورده و افزون بر آن علل ناکامی‌ های آنان را در ایران بررسی و تحلیل نماید. این كتاب به بیان چگونگی شكل ‌گیری، نحوه فعالیت و علل و عوامل شكست و ناكامی “جنبش چپ” در قالب تشكلها و سازمانهای با ایدئولوژی ماركسیستی طی سالهای ۱۳۲۰ الی ۱۳۶۲ در ایران پرداخته است. البته نویسنده نیم نگاهی نیز به فعالیت های صورت گرفته در چارچوب حزب كمونیست ایران و همچنین “گروه ۵۳ نفر” در طول دهه‌ های اول و دوم از قرن جاری می ‌اندازد. آنچه متن و محتوای اصلی این كتاب را تشكیل می ‌دهد، فعالیتهای جنبش چپ در دوران ۴۲ ساله اش هست.

نوشته آناتول فرانس ترجمه محمدتقی غیاثی
رمانی درباره برخی وقایع بعد از انقلاب فرانسه می ‌باشد، که در سال ۱۹۱۲ منتشر شده ‌است. این رمان سرگذشت انقلابیونی را روایت می‌ کند که پس از رسیدن به قدرت خویی حیوانی به خود می‌ گیرند و به نام آزادی دست به هر جنایتی می ‌زنند. محور این رمان، به ماجرای یکی از انقلابیون فرانسوی، یک هم‌ شهری پاک پاریسی، به نام “اواریست گاملن” اختصاص دارد که پس از عضویت در هیات منصفه دادگاه انقلاب دگردیسی یافته و به موجودی خونخوار تبدیل می ‌شود تا جاییکه حتی از صدور حکم اعدام برای خواهرش نیز ابایی ندارد. بدین ترتیب در این رمان با دست ‌مایه قرار دادن داستان مذکور بخشی از تاریخ انقلاب کبیر فرانسه روایت می‌ شود. انقلابی که هر روز بیشتر از روزهای قبل فرزندان خود را بلعید، حتی سران اصلی انقلاب همچون دانتون و روبسپیر از این قاعده مستثنی نبودند.

نوشته پیتر کیویستو ترجمه منوچهر صبوری
نویسنده، استاد جامعه ‌شناسی دانشگاه ايلينويز آمريكاست كه نخستين ‌بار در سال ۱۹۹۸ انتشار يافت. در اين كتاب مهم‌ ترين موضوعات و مسائل دوران كنونی و جامعه پست‌ مدرن با انديشه‌ های نظريه‌ پردازان برجسته‌ ای كه تفكر جامعه‌ شناختی در اواخر قرن نوزدهم، يعنی مهم ‌ترين نظریه های كلاسیک جامعه‌ شناسی را پديد آوردند، پيوند يافته است. نویسنده مطرح می ‌کند که چگونه پیشگامان جامعه ‌شناسی، که شاهد دگرگونی‌ های شتابان و گسترده در جوامع خود بودند، به اندیشیدن درباره علل این دگرگونی ‌ها و کوشش برای پیش‌ بینی روندهای آینده پرداختند و بدین ‌سان جست‌ و جوی جامعه ‌شناسانه را آغاز کردند.

نوشته نیکولو ماکیاولی ترجمه محمود محمود

پايان قرون وسطى زنجير شده به دو نهضت مهم نوزايى فرهنگى (رنسانس) و اصلاح ‌گرى (رفورماسيون) است، دوران جديد از خاكسترهاى قرون وسطى سر بر مى ‌كشد، دورانى كه مبتنى بر جهان ‌بينى ويژه‌ اى است از مهمترين عوامل آن كاهش قدرت كليسا و دين ‌مداران و ديگر ميدان‌ دارى قدرت علم است، فرهنگ عصر نوين بيشتر دنيوى است و كمتر روحانى، دولت‌ ها جا بر كليسا و قدرت دنيوى آن تنگ مى‌ كنند و آن‌ ها بر امور فرهنگى نيز نظارت مى ‌كنند، دايره قدرت دينى تنگ مى ‌شود و اگرچه در ابتدا قدرت در دست شاهان است، اما كم ‌كم نظام سلطنتى جاى به دموكراسى مى ‌سپارد يا با سقوط شاهان ديكتاتوران بر جايگاه آن ‌ها تكيه مى ‌زنند.

به تصحیح محمدتقی ملک الشعرا بهار

تاریخ سیستان از کتاب‌ های قدیمی به زبان فارسی است که چندین نفر در طی سده‌ های پنجم تا هشتم قمری آن را به نگارش در آورده‌ اند. این کتاب جدا از ارزش تاریخی، از نظر زبان و ادبیات فارسی اهمیت بسیار زیادی دارد. از این کتاب تنها یک نسخه خطی به دست آمده‌ است که متعلق است به قبل از سال ۸۶۴ هجری قمری که خودش از روی نسخه قدیمی ‌تری نوشته شده‌است. این کتاب تالیف یک نفر نیست، بلکه دو یا سه نفر یکی پس از دیگری آن را به نگارش در آورده‌ اند. به نوشته ملک الشعرای بهار ، مصحح تاریخ سیستان، این کتاب حدودا بین سال‌ های ۴۴۵ تا ۷۲۵ تالیف شده است. بهار تاریخ سیستان را، به اعتبار شیوه تحریر آن و ذکر کردن مطالب تاریخی تا سال ۴۴۸ و ایجاد شدن هفده سال وقفه در نقل رویداد‌های تاریخی، به دو قسمت تقسیم کرده و مولانا شمس الدین محمد موالی را مولف قسمت نخست و محمود بن یوسف اصفهانی را مولف قسمت دوم دانسته است.

جلد اول

جلد دوم

جلد سوم

جلد چهارم

جلد پنجم

جلد ششم

جلد هفتم

جلد هشتم

جلد نهم

جلد دهم

نوشته محمود دولت آبادی
بلندترین اثر نویسنده است که در سه هزار صفحه و ده جلد به چاپ رسیده و روایت زندگی یک خانواده کرد ایرانی است که به سبزوار خراسان کوچانده شده ‌اند. داستان کلیدر که متاثر از فضای ملتهب سیاسی ایران پس از جنگ جهانی دوم است بین سال ‌های ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۷ روی می‌ دهد. کلیدر نام کوه و روستایی در شمال شرقی ایران است.کلیدر که “سرنوشت تراژدیک رعیت‌ های ایرانی و قبایل چادرنشین را به تصویر می‌ کشد” و بر اساس حوادث واقعی نگاشته شده و به شرح سختی‌ ها و رنج ‌هایی روا رفته بر خانواده کلمیشی می ‌پردازد. دولت ‌آبادی از کلیدر یه عنوان یک آرزوی مهم یاد می ‌کند و آن را “یک یادگاری برای مردم آینده ما” می ‌نامد.