نوشته احمد کسروی

کتاب تاریخ پانصد ساله خوزستان در سال ۱۳۱۲ ش توسط احمد کسروی ، به زبان فارسی نوشته شده و کسروی با استفاده از برخی منابع تاریخی و شنیده‌های افراد مطلع، وضعیت عشایر عرب خوزستان را از سال ۸۴۵ تا ۹۱۴ خورشیدی گردآوری کرده است.

نوشته علی دشتی

نویسنده در این کتاب به شرح زندگی و افکار حافظ پرداخته است که یکی از ویژگی های این کتاب خاص بودن این اثر می باشد اینکه علی دشتی در این کتاب به نقش و رنگ حافظ در شعر و زندگی فردی و اجتماعی از بعد روانشناسی و اجتماعی و شاخصه های شعر فارسی پرداخته و این کتاب توسط انتشارات جاویدان در دهه پنجاه به چاپ رسیده است. علی دشتی درباره حافظ عقیده دارد: “… حافظ در افکار فلسفی خود به خیام، در تصوف به جلال‌الدین و در غزل به سعدی می‌گراید، ولی مایه‌ فکر و هنر درون به درجه‌ ای قوی و ذاتی است که همه‌ آنها را به سبک و شیوه‌ خاص خود درآورده است. شگفتی در این نیست که زبان و ادب حافظ بکلی از شیوه و روش سه گوینده‌ بزرگ متمایز است، زیرا تراوش هر فکر و قریحه‌ قوی ذاتی است و رنگ فکر و روح خود گوینده را دارد، هر چند در پرورش قریحه‌ خود از خارج متاثر شده باشد.
تاثیر یک گوینده‌ بزرگ در گوینده‌ بزرگ دیگر، به منزله‌ لقاح است. لقاح وسیله‌ی تولید و به عباره اُخری، محرکی است که موجود مستعد را بارور می‌کند ولی شگفتی در چیز دیگر است

نوشته احمد کسروی
اولین کتابی که کسروی درباره اصلاحات اجتماعی و بیان عقاید خویش، پس از بیرون آمدن از عدلیه به قلم کشید، کتاب “آئین” بودش و اشاره مختصری به محتوای این کتاب ما را در مورد کیفیت فکری احمد کسروی در این دوره راهنمایی خواهد کرد. این کتاب دو بخش دارد: بخش نخست شامل هجده گفتار و بخش دوم از بیست گفتار تشکیل شده است. تألیف آن در یکی از مهمترین دوران تاریخ ایران و جهان انجام شده است (۱۳۱۲-۱۳۱۱شمسی/ ۱۹۳۴- ۱۹۳۳میلادی). از نظر وقایع داخلی این زمان اوج مدرنیزاسیون رضاشاه به شمار می‌ رفت و از دید خارجی نیز شروع سال‌ های بحران اقتصادی معروف غرب بود. کتاب آئین نیز در تاثیر از این دو واقعه به رشته تحریر درآمده است. محتوای کلی کتاب در نکوهش از فرهنگ ماشینیزم و اختراعات در اروپا است:

نوشته دکتر کاظم علمداری
که استاد جامعه شناسی دانشگاه ایلی نویز است، کوشیده تا با یک بررسی تطبیقی-تاریخی که به گفته او رویکرد انتقادی دارد، علل عقب ماندگی جامعه ایران را در طول تاریخ مورد بررسی قرار دهد. در واقع یک نگاه کل گرا دارد به روند توسعه و پیشرفت جامعه ایران به نسبت غرب- یا بهتر بگوییم جوامع غربی- که به عنوان اولین این جوامع یونان را بر می گزیند. رویکرد کلی علمداری در این کتاب، رویکردی عینی است. بدین معنی که او به جای اینکه عوامل ذهنی نظیر فرهنگ، دین یا حتی علم را علت توسعه بداند، عوامل ساختاری اقتصادی و اجتماعی را به عنوان علل ریشه ای تسریع کننده یا تاخیردهنده توسعه جامعه ایران مطرح می کند. از این رو، در کتاب شاهد نزدیکی بسیار نگاه نویسنده با مارکس هستیم و در بسیاری از استدلال ها و نظرات خویش به او استناد می کند. او برای بررسی جامعه ایران، از عوامل اکولوژیک و جغرافیایی شروع می کند، آن را موجب و موجد ساختارهای اقتصادی- اجتماعی خاص نظیر اقتصاد کشاورزی یا تجاری می داند و اینها را تاثیرگذار بر توسعه یک جامعه می گیرد.

نوشته پائولو کوئلیو ترجمه کیومرث پارسا

یازده دقیقه داستانی است درباره روابط انسانی و نوع بسیار خاص آن یعنی رابطه جنسی، در واقع نام آن نیز مدت زمانی است که به طور معمول این رابطه طول می کشد یعنی حدود یازده دقیقه. در واقع انگیزه پائولو کوئلیو از نوشتن این کتاب، نوشتن یک کتاب ممنوعه و سانسور شدنی است. او در این زمینه در خود کتاب و از زبان یک کتابفروش می گوید که هر کتابی یک یا چند فصل از خود را به رابطه جنسی اختصاص داده و خوانندگان همیشه منتظرند تا به آن قسمت کتاب برسند. کاش کتابی بود که از اول به سراغ همین فصل می رفت. ماجرای این کتاب درباره یک دختر روستایی برزیلی است که به ناچاری روزگار به سوئیس رفته و در این کشور تن به هر کاری می دهد . اما این بار نه از روی ناچاری که کمی از روی ماجراجویی و در این راه به معنای کامل تا ته خط می رود و در نهایت درگیر یک رابطه عشقی شده و داستان به صورت یک فیلم رمانتیک به پایان می رسد.

نوشته احمد کسروی

كتاب در پيرامون اسلام يكی از مهمترين كتاب‌های كسروی است. او در اين كتاب عنوان می‌كند كه اسلام محمدی با اسلام‌های امروزی متفاوت است. او اسلام محمد را نقطه اوج كمال دينی می‌داند اما تحريفاتی كه در سال‌های پس از مرگ پيغمبر آغاز شد را ضربات مهلكی می‌داند که بر پيكر اسلام وارد آمده.

در فرهنگ فارسی دهخدا خرافات اینگونه تعریف شده است: “واژه خرافات، جمع خرافه است و خرافه در اصل به معنای سخن بیهوده، باطل، افسانه‌ ای و اسطوره و در زبان فارسی امروز، به عمل یا اعتقاد ناشی از نادانی، جهل، ترس از ناشناخته ‌ها، اعتقاد به جادو و بخت، یا درک نادرست علت و معلول‌ها است. اعتقاد یا عقیده ‌ای فاقد پشتوانه علمی به نحس بودن یک چیز، شرایط، حادثه، عمل خاص و نظایر آن

نوشته احمد کسروی

بررسی این کتاب مرحله دیگری از تحولات فکری احمد کسروی را روشن می‌سازد. این کتاب در سال ۱۳۱۶ (در اوج قدرت رضاشاه) به قلم کشیده شده است. تعداد صفحات کتاب هفتاد صفحه است و از ۲۴ گفتار تشکیل شده است. هدف اساسی این کتاب پیشنهاد یک دین واحد بنام #پاکدینی می‌باشد. به اعتقاد او ادیانی که امروز در جهان موجود است، در اصل یکی بوده ولی امروزه آلوده شده است. می‌نویسد: “چند دین از زردشتی و جهودی و مسیحی و مسلمانی که در جهان رواج دارد هیچ یک با دیگری راست نیاید”.علت اساسی بدبختی و سردرگمی جوامع را، انشعاب در دین و پیدایش مذاهب و فرقه‌ های متعدد می ‌داند. کسروی بی دینی را به اعتقادات سست و گمراه کننده مذاهب و فرقه ‌ها ترجیح می‌دهد: “اگر آدمیان را دین می‌ باید، یک دین درستی را با راهنمایی خرد پیدا کنند، و اگر نمی‌باید به یکبار این اندیشه ‌های سست و پراکنده را دور بریزند”.

نوشته استاد سعیدی سیرجانی
داستان‌ های عاشقانه‌ “خسرو و شیرین” و “لیلی و مجنون”، هردو سروده “نظامی گنجوی” شاعر توانمند ایرانی هستند. منظومه‌ “خسرو و شیرین” داستان عاشقانه‌ای است در ایران باستان و یادی است از معشوقه‌ در جوانی از کف رفته‌ نظامی به نام آفاق . به نحوی که در این هشتصد سال کسی نتوانسته مانندش را بسراید. و “لیلی و مجنون” داستان دلدادگی دو جوان است در دیار عرب. نظامی در آغاز هر دو داستان مدعی است که در اصل داستان تصرفی نکرده است. نظامی نا‌خوداگاه در “لیلی و مجنون” به ترسیم چهره‌ زن در دیار عرب و در “خسرو و شیرین” به نمایاندن چهره زن در ایران باستان پرداخته است.

جلد اول

جلد دوم

اثر “لئو تولستوی” ترجمه منوچهر بیگدلی خمسه

این رمان از آنجایی که علی ‌رغم تحسین منتقدان از کتاب جنگ و صلح- به عقیده خود نویسنده این کتاب بیشتر به شرح وقایع تاریخی می‌ماند تا رمان، می‌توان آنا کارنینا را اولین رمان تولستوی در نظر گرفت. آنا کارنینا به معنای واقعی کلمه یک شاهکار ادبی به حساب می‌آید و در نظر بزرگان ادبیات از جمله: داستایوسکی، ولادیمیر ناباکوف، ویلیام فالکنر و نظر سنجی ‌های مجله تایم در سال ۲۰۰۷ -که برگرفته از نظرات ۱۲۵ نویسنده بزرگ دنیا می‌باشد، این کتاب بدون هیچ رقیبی ،برترین کتاب تمام دوران انتخاب شده است. همانند کتاب‌ های جنگ و صلح، جنایت و مکافات، آنا کارنینا نیز قبل از انتشار به صورت یکپارچه در روزنامه پیام ‌آور روسیه به صورت سریالی مابین سال‌های ۱۸۷۵ لغایت ۱۸۷۷ به چاپ رسید. همانند داستایوفسکی، تولستوی نیز با افکار سیاسی مدیر مسئول این روزنامه -کاتکوف- موافق نبود و این اختلاف باعث شد که روزنامه پیام‌ آور آخرین قسمت داستان آنا کارنینا را چاپ نکند و علاقه‌ مندان مجبور شدند تا زمان انتشار کتاب اصلی در سال ۱۸۷۸ برای خواندن قسمت پایانی کتاب منتظر بمانند.