نویسنده: دکتر مسعود کريم نيا
اثر حاضر اول بار در سال 1380 انتشار يافت و اینک چاپ پنجم آنرا که حاصل چند اصلاح و تکمیل می باش، در دست دارید. به گفته اساتید موسیقی در ایران با وجود انتشار چند اثر آنچه که پیرامون موسیقی ایرانی می بایست می گفتند، نگفته اند. از مهمترین موضوعات نیازمند توضیح در هر فرهنگی، تاثیر موسیقی بر روان و نقش آن در آموزش و درمان بر اساس پزوهش های علمی و ره آوردهای نوین دانش است. اثر حاضر تلاشی متمرکز براین مسائل است که در آینده نیز ادامه خواهد یافت.

نویسنده: دکتر مسعود کريم نيا
. این اثر حاصل بیش از بیست سال پژوهش پیرامون موضوع امید و اهمیت آن است و سعی بر آن بوده که هر آنچه در آن آمده از دیدگاه دانش روز و نظرات متخصصین علوم گوناگون باشد. از آنجا که در تهیه آن از روش کلیت گرایانه استفاده شده، در کنار موضوع امید، در برگیرنده بسیاری از موضوعات حایز اهمیت و جنبی در زندگی انسان و هر آنچه امید را بارور و به تحقق خویش وسعادت انسان نیز کمک می کند، باشد. چنین اثر جامعی را نگارنده حتی در فرهنگ های دیگر نیز نیافت و به این خاطر خود همت به این کار کرد.

نوشته ریچارد داوکینز ترجمه ا. فرزام

پندار خدا یا توهم خدا (The God Delusion) کتاب غیرداستانی پرفروش سال ۲۰۰۶، نوشتهٔ زیست‌شناس بریتانیایی، ریچارد داوکینز است. وی عضو آکادمی پادشاهی علوم و ادبیات بریتانیاست و سابقا نیز مدرس فهم عمومی علم در دانشگاه آکسفورد بوده‌است. داوکینز در کتاب پندار خدا عنوان می‌کند که خالق فرا طبیعی به احتمال قریب به یقین وجود ندارد و باور به خدا باور کاذبی است که در برابر تمام شواهد موجود سخت ‌جانی می‌کند. او با این نظرِ رابرت پیرسیگ هم ‌نوا می‌شود که: “هنگامی که یک نفر دچار توهم می‌شود، دیوانه‌اش می‌گویند. هنگامی که افراد بسیاری دچار یک توهم می‌شوند، مومن‌ شان می‌ خوانند.”

سراینده: سید کریم امیری فیروزکوهی ، با مقدمه احمد کسروی
دومین نوشته‌ ای که کیفیت فکری – اعتقادی آن دوره کسروی را معین می‌کند، مطلبی است که وی در سال ۱۳۱۳ به عنوان مقدمه‌ ای برعفاف نامه نوشته است. عفاف نامه اسم قطعه شعری است در ۲۳۱ بیت که بوسیله شاعری بنام امیری فیروزکوهی در سال ۱۳۱۳ در حمایت از حجاب و عفت زن سروده شده است که مطلع آن چنین شروع می‌شود:
ای زن ‌ای سروناز و باغ وجود
نور بخشنده چراغ وجود

نوشته احمد کسروی

در شهریور ۱۳۲۰، همزمان با اشغال کشور بوسیله قوای بیگانه و تبعید رضا شاه از ایران، کسروی سخنانی در چاره‌ جویی جهت خروج از بن ‌بست‌ های سیاسی و اقتصادی بیان کرده است. این سخنان بعد‌ها به صورت کتابی چند ده صفحه‌ای منتشر گردید. کسروی که در این روزها مشغول نوشتن کتاب “تاریخ مشروطه ایران” بود و از محسنات مشروطیت کاملا آگاهی داشت ، قانون اساسی مشروطیت را تنها راه علاج خروج از بن‌ بست و اصلاحات اجتماعی و حل مشکلات جامعه دانسته و آن را به عنوان تنها حکومت مناسب برای اداره کشور پیشنهاد کرده است.در این باره می‌گوید: ” امروز کشور ما ، به آن نیازمند است که مشروطه و قانون اساسی اجرا گردد. حکومت ملی بروی بنیاد استواری گزارده شود. طبقات توده برای چنان حکومتی آماده گردند. مجلس از روی قانون انتخاب شود. وزیران مسئول مجلس باشند. همه مطالب در پارلمان بگفتگو آید. دولت یک سیاست آشکاری دنبال کند. با همسایگان از هر باره حسن تفاهم در میان باشد.”

نوشته کریستوفر هیچنز ترجمه بهمنیار

کریستوفر اریک هیچنز (Christopher Eric Hitchens) نویسنده، منتقد و روزنامه نگار انگلیسی -آمریکایی و از صاحب نظران مکتب خداناباوری بود.اعتقادات و اظهار نظرهای بی پروا و خاص او سبب شهرتش شد؛ همچون اعتقاد به دخالت نظامی آمریکا در کشورهای دیگر برای پیشگیری از گسترش تروریسم و یا انتشار مقالات و کتب ضد خدا و مذهب که شدیداللحن بودند و دیدگاه بسیاری از میانه‌ روهای بیخدا را نیز معتدل جلوه می‌دادند. هیچنز خود را ضد خدا می‌نامید و می‌گفت: “فرد می‌تواند بی خدا باشد و در همان حال آرزو کند که ای کاش باور به خدا راست بود، حال آن که یک ضد خدا کسی است که بسیار از این موضوع که شاهدی بر وجود خدا وجود ندارد خرسند است.”

نوشته هوشنگ معین زاده
“وصیت نامه خدا” ، قصه ای است تخیلی که بر مبنای مستندات تاریخی و دینی، در گستره اندیشه درباره خدا، نوشته شده است. خدایی که تاکنون در باره اش جز توصیف صفات وی، سخنی نگفته اند و هیچ کس هم او را تعریف نکرده است، چه پیغمبران و عارفان، چه فیلسوفان و اندیشمندان، در کتب آسمانی هم به همه چیز اشاره شده، بجز تعریف خدا.در کتاب حاضر، برای اولین بار خدا تعریف می شود. نویسنده علاوه بر این که حقایق مربوط به خدا را مطرح می سازد، واقعیت او را هم شرح می دهد. بخصوص این که چطور در طول تاریخ، خدا پرستان را بجای خدای واقعی، به دنبال خدای خاص این و آن کشیده اند

نوشته احمد کسروی

این کتاب در چهار گفتار در سال ۱۳۲۳ نوشته شده است. قصد کسروی از نوشتن آن، اعتراض به رفتار و حرکاتی بود که بوسیله جمعی از متعصبین مذهبی، بدنبال کتاب سوزان وی، برعلیه او به عمل آورده و اتهاماتی نیز بر او وارد ساخته بودند و همچنین اعتراض به اعمالی بود که در آذربایجان شرقی و غربی، مردم به بهانه همین مطلب (و با سکوت رضایت آمیز مقامات انتظامی و امنیتی) به دفاتر ” باهماد ” حمله کرده و گروهی از طرفداران وی را مجروح و یا کشته بودند.کسروی در این کتاب با قلم نیشدار و تلخش، به جدال کلیه نهاد‌ها و رجال آن دوره رفت و با افشا گری‌های بی پروا و شجاعانه، و پرده برداری از خیانت‌ها و فساد یکایک آنان، موجب رسوایی و بی آبرویی همگی‌ شان در پیش مردم شد.او زمانی این کتاب را نوشت که قبلا کتاب معروف شیعیگری را منتشر کرده و متعصبین مذهبی را بر علیه خویش برانگیخته و حکم ارتداد وی از جانب ملایان در دست اقدام بود.

اثر: ابوالقاسم فردوسی
راوی: اسماعیل قادر پناه
بر اساس نسخه معتبر چاپ مسکو

نوشته احمد کسروی
احمد کسروی در یک سخنرانی که در اول آذرماه ۱۳۲۳ به صورت کتابی مستقل با عنوان «چرا از عدلیه بیرون آمدم؟» می‌گوید: «جای بسيار خشنودی است كه در اين كشوری كه رشوه‌خواری و نادرستی از در و ديوارش می‌بارد، من، كه در عدليه در كانون رشوه‌خواری می‌بوده‌ام، خدا مرا از لغزش دور داشته است. در اين كشوری كه چاپلوسی و پستی گريبانگير خرد و بزرگ می‌باشد، من، با همه آميزش كه با چاپلوسان و پست‌نهادان، آلوده خوی آنان نگرديده‌ام.»