داستان آبجی خانم عنوان و شخصیت اصلی یکی از از داستان های رئالیستی ( رئالیستی انتقادی) صادق هدایت و قصه دختری است که به سبب زشت بودنش هرگز موفق نمی شود خواستگار پیدا کند و سرانجام دست به خودکشی می زند. آبجی خانم دختری است، بلند بالا و لاغر و گندم گون و با لب های کلفت و موهای مشکی و در کل زشت…

این کتاب ترجمه اثری است با نام Evil under the sun نوشته خانم” آگاتا کریستی “بانوی سرشناس و پیشگام ادبیات پلیسی جهان و خالق شخصیت های داستانی ” هرکول پوارو ” و “خانم مارپل ” که نویسنده آن را در سال های 1940 و 1941 نوشته و در همان زمان نیز منتشرشده است

به هنگام سکونت در ایران، همواره به دنبال فرصتی برای تنظیم مفاهیم ارزشمندی بودم که توسط پدربزرگ برایم به یادگار مانده بود. و اکنون با فراغ‌بالی که یافته‌ام، نوشته‌ها و گفته‌های ایشان را در قالب این کتاب تقدیم خوانندگانی می‌کنم که به دنبال فهم خود و چرایی نابه‌سامانی‌هایی هستند که گلوی ملّت ایران را فشرده است.
میثرا اشوان، با نگارش این سطور برای نوة خود، ادیان ابراهیمی را به نقد کشیده است. اشوان را با هیچ مسلک و مرامِ غیر الهی کاری نیست؛ اعتقاد او بر این بوده که ادیان ابراهیمی خطر سقوط اخلاق انسان را در طول تاریخ دامن زده‌اند؛ و با انجام جنایات تاریخی، در نشر دروغ و فریب و جنایات متبحّر شده‌اند.

کتاب «یاد رفیقان را گرامی‌ بداریم» روایتی مستند و روان از زندگی‌ و مبارزه و مقاومت نسلی از انقلابیون و کمونیست‌های ایران، نسلی که با آرمانی بلند به مبارزه به نابرابری‌ها برخاست، از رنج‌های بسیار گذشت و تاپای جان ایستادگی نمود
این کتاب شرح حال مستند یک تجربه جمعی از سرکوب دولتی، دوران زندگی‌ مخفی‌، دستگیری‌ها و گریز و شرح ستایش انگیز حمایت‌های مردمی از انقلابیون و بزرگداشت یاد جانباختگان گمنام و بازماندگان است .

زمان اعتراض است. اما نه اعتراضی که به “فرمانبری” ختم میشود. نه اعتراض خود جوش و فی البداهۀ داخل تاکسی و اتوبوس که جز به کار همدردی و تخلیه نمیخورد. نه اعتراضی که هیچ هدفی ندارد، برنامه ریزی نشده، و مانند فحش و بد و بیراه، یا شکایت و نفرین، از فردی به فردی صادر، و بدون هیچ نتیجۀ اجتماعی، به صورت خاطرۀ روزانه محو شده و به فراموشی سپرده میشود. زمان اعتراض است، اما نه اعتراضی که فقط به درد “تخلیه و تبعیت” می خورد.

«من با خدا رقصیدم» تازه‌ترین اثر سیاوش اوستا مجموعه ای‌ از هفت اثر ایشان شامل از میترا تا محمد، دینداری و خردگرایی، قرآن سروده‌ای به سبک پارسی‌، خدا را در خواب دیدم زار زار گریه می کرد، آئین میترا، هویت ملی‌، استعمار نوین و تروریسم می‏ باشد.

آنچه معجزه حضرت محمد خوانده شد کتاب و کلام او بود! یعنی کلامی که بیست سال پس از مرگش گردآوری گشته و قرآن (کتاب خواندنی) نامیده شد. می دانیم که خردمندان برای پذیرفتن دانش و علم نوین نیازمند دلیل و برهان هستند، اما توده های مردم، پژوهش و دانایی بسیار ندارند. پس توده مردم از هر پیامبری نیازمند معجزه است و حتی وقتی که پیامبر هم نیست بیاد او به برکت گورستان او در قرنها پس از او در پی معجزه و شفا جستن از گورها و نامهاست!

صادق هدایت در سه شنبه ۲۸ بهمن ۱۲۸۱ برابر با ۱۷ فوریه ۱۹۰۳ در تهران متولد شد. پدرش هدایت قلی‌خان (اعتضاد الملک، فرزند نیرالملک وزیر علوم، در دوره ناصرالدین شاه) و نام مادرش زیور الملک (دختر عموی هدایت‏قلی‏خان، دختر حسین‌قلی مخبرالدوله) می‌باشد. جدّ اعلای صادق رضاقلی‌خان هدایت از رجال معروف عصر ناصری و صاحب کتاب‌هایی چون مجمع الفصحا و اجمل التواریخ بود. صادق کوچک‌ترین فرزند خانواده بود و سه برادر و سه خواهر بزرگ‌تر از خود داشت. (از برادرانش محمود خان، قاضی دیوان عالی کشور بود که در زمان نخست وزیری سپهبد رزم آرا، سمت معاون نخست وزیری را داشت. عیسی خان، سرلشگر و از رؤسای سابق دانشکده افسری بود. هر دو برادر در هنر و ادبیات دستی داشتند).

در پاریس قرن پانزدهم، دختر کولی جوان و زیبایی بنام اسمرالدا به همراه بز باهوش خود جالی میرقصید و برنامه اجرا میکرد. کلود فرولو، رییس شماسهای نتردام و راهبی که نفس شکنجه‌اش میدهد در نهان عاشق اسمرالدا شده‌است، او سعی می‌کند با کمک کازیمودو، ناقوس زن گوژپشت و بدشکل نتردام اسمرالدا را برباید، ولی با دخالت کاپیتان فوبوس دوشاتوپر ناکام میماند و کازیمودو دستگیر میشود. کازیمودو را در میدان اعدام با شلاق مجازات میکنند و تنها اسمرالدا که قلبی مهربان دارد به او کمک می‌کند و جرعه‌ای آب به او میدهد ….

مردی که می‌خندد (به فرانسوی : L’Homme qui rit) نام رمانی از ویکتور هوگو نویسنده و شاعر فرانسوی است. ویکتور هوگو این رمان را در بروکسل نوشت و آن را در سال ۱۸۶۹ منتشر کرد. داستان کتاب در اوائل قرن هجدهم و در انگلستان روی می دهد.
کتاب روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شده است و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه می‌خندد. دوره‌گردی کودک را می یابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راه‌اندازی می‌کند.

بانو آگاتا کریستی، DBE (به انگلیسی: Dame Agatha Christie, DBE) (زاده ۱۵ سپتامبر ۱۸۹۰ – درگذشته ۱۲ ژانویه ۱۹۷۶) نویسنده انگلیسی داستان‌های جنایی و ادبیات کارآگاهی بود. او با نام مستعار مِری وستماکوت (به انگلیسی: Mary Westmacott) داستان‌های عاشقانه و رومانتیک نیز نوشته‌است، ولی شهرت اصلی اش به خاطر ۶۶ رمان جنایی اوست. داستان‌های آگاتا کریستی، به خصوص آن دسته که درباره ماجراهای کارآگاه هرکول پوآرو یا خانم مارپل هستند، نه تنها لقب «ملکه جنایت» را برای او به ارمغان آوردند بلکه وی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و مبتکرترین نویسندگانی که در راه توسعه و تکامل داستان‌های جنایی کوشیده‌اند نیز معرفی و مطرح کردند.