لویی فردینان سلین ترجمه: فرهاد غبرایی
اولین حسی که بعد از خواندن چند فصل اول کتاب سفر به انتهای شب به سراغ شما میاد بهت‌زدگی می باشد. تعجب می کنید از اینکه یک نویسنده چطور می تواند تا این حد شجاع باشد که اوضاع جامعه را اینطور شفاف و بی‌پرده به تصویر بکشد و حتی با جرات تمام، افعال مردم همان جامعه را نقد کند. انگار که سلین موقع نوشتن این رمان یک کاربن گذاشته است زیر دستش و از روی خط به خط جامعه، چهره جامعه را ترسیم کرده است. من تابه حال نویسنده ای با این درجه از صداقت و شجاعت ندیده بودم و احتمالا هم نخواهم دید.

ولادیمیر کارالنگو
سال‌ها قبل در سرزمینی دور، در نیمه شبی خلوت و در خانواده ای ثروتمند نوزادی به دنیا آمد. این کودک در همان گریه اول خود با ترسی عجیب چشم به جهان گشود که هیچ‌کس غیر از مادرش این موضوع را نفهمید. اما بعدها مشخص شد که کودک کور به دنیا آمده است.

در گفتگو با ابوالحسن بنی صدر و به همراه پاسخ آیت الله منتظری به کوشش : حسن رضایی
بیان (=گفتمان) آزادی، چگونه زیستن را به ما می آموزد و بیان قدرت، راه ویرانی و مرگ را پیش پا می نهد. مجازات اعدام را می توان آشکارترین شکل بیان قدرت تلقی کرد. قانونی شدن و بدتر از آن پذیرش عمومی این کیفر در یک جامعه نه تنها نمودی واضح بر حضور اندیشه های زورباور در میان مردم می باشد بلکه نشانگر اعتیاد به اطاعت از حکم زور است. اعدام یعنی تبعیض مطلق برقرار کردن به سود قدرت و تلاش برای رفع مسئولیت فردی و جمعی. اعدام یعنی پاک کردن صورت مساله در برابر بزهکاری.

🔵 نوشته ” شهرنوش پارسی پور ”
بر اساس سرنوشت پنج زن تنها در سنین مختلف شکل میگیرد. مهدخت و فائزه و مونس و زرینکلاه و خانم فرخ لقاصدرالدیوان گلچهره. سه دختر اول، مهدخت و فائزه و مونس هر سه باکره اند و بالای ۲۰ سال؛ در کشوری که به قول امیرخان (از شخصیت های رمان):” از قدیم گفته اند زنی که رسید به بیست، بایست به حالش گریست ” زندگی می کنند

روبرت مرل ترجمه: محمد قاضی: بعد از جنگ جانی دوم یکی از پرتکرارترین داستان‌ها درباره‌ی از بین رفتن دنیا بود. دلیلی که این روایت‌ها و داستان‌ها بسیار مورد توجه بودند، اتفاقات و تاثیرات جنگ بود، تاثیراتی که تقریبا هیچ انسانی از آن‌ها در امان نمانده بود. کتاب قلعه‌ی مالویل یکی از همین رمان‌ها است. روبرمرل نویسنده‌ی فرانسوی بعد از دو رمان اولش که منحصرا خاطرات واقعی خود او و افراد دیگر از جنگ بود، موضع رمان سومش را نابودی جهان انتخاب کردو او در این رمان به زیبایی درگیری انسان‌ها را برای برطرف کردن نیازهای اولیه خود نشان می‌دهد.

نوشته کارستن نیبور ترجمه پرویز رجبی، یکی از سفرنامه های گمنام؛ اما مهم روزگار کریم خان زند است. #کارستن_نیبور،‏ (متولد شده در سال ۱۷ مارس۱۷۳۳-درگذشت ۲۶ آوریل۱۸۱۵)؛ جهانگرد، نقشه نگار و ریاضیدان آلمانی بود. نیبور در لودینگ ورت، در بخش هانوور آلمان به دنیا آمد. او فرزند یک کشاورز معمولی بود. در جوانی برای تحصیل ریاضیات به گوتینگن رفت با این امید که بعدها بتواند در گروه مهندسی کاری دست و پا کند. در همین زمان #یوهان_داوید، استاد شرق شناس از وزیری دانمارکی تقاضا کرده بود که شرق شناس جوانی را به عربستان بفرستد، تا در آنجا مسائلی را که برای لغت‌ شناسی عهد عتیق اهمیت زیادی داشت، بررسی کند و در حل این مسائل بکوشد و به این ترتیب فرصت سفر برای نیبور فراهم شد. این گروه، سفر خود را در ژانویه ۱۷۶۱ آغاز کرد…

نیکلای گوگول
اگر یک زن کمی از زیبایی بی بهره باشد، باید بیست برابر یک مرد، باهوش باشد تا حداقل اگر نه عشق، کمی احترام به خودش جلب کند.

نوشته برتراند راسل️ ترجمه منصور مشگین پوش
حاوی مقدار زیادی از شرح حال خود نویسنده است؛ صرف نظر از مقالات و داستانهای کوتاهی که در آن آمده است. این کتاب به چهار بخش تقسیم شده است:

رومن گاری
تنها وسوسه‌ای که کسی هرگز نتوانسته است بر آن غالب شود: “وسوسه‌ی امید !”

نوشته فریدریش نیچه،️ ترجمه عباس کاشف و ابوتراب سهراب
وظیفه تاریخ از دیدگاه او، آفریدن عظمت است و این عظمت در مثل اعلای انسان جلوه و ظهور می یابد..(بخش ۹)- نیچه زندگی را بر تاریخ مقدم می شمارد و زندگی که در آن فرمان رانده شود زندگی نمیداند؛ به همین سبب است که افرادی را که آرمانهای بزرگ قهرمانی دارند شایسته آن میداند که سرگذشتشان زیب تاریخ گردد و به عبارت دیگر تاریخ از دیدگاه او سرگذشت قهرمانان و مردان بزرگ است(بخش ۷)…