در فرهنگ فارسی دهخدا خرافات اینگونه تعریف شده است: “واژه خرافات، جمع خرافه است و خرافه در اصل به معنای سخن بیهوده، باطل، افسانه‌ ای و اسطوره و در زبان فارسی امروز، به عمل یا اعتقاد ناشی از نادانی، جهل، ترس از ناشناخته ‌ها، اعتقاد به جادو و بخت، یا درک نادرست علت و معلول‌ها است. اعتقاد یا عقیده ‌ای فاقد پشتوانه علمی به نحس بودن یک چیز، شرایط، حادثه، عمل خاص و نظایر آن

نوشته احمد کسروی

بررسی این کتاب مرحله دیگری از تحولات فکری احمد کسروی را روشن می‌سازد. این کتاب در سال ۱۳۱۶ (در اوج قدرت رضاشاه) به قلم کشیده شده است. تعداد صفحات کتاب هفتاد صفحه است و از ۲۴ گفتار تشکیل شده است. هدف اساسی این کتاب پیشنهاد یک دین واحد بنام #پاکدینی می‌باشد. به اعتقاد او ادیانی که امروز در جهان موجود است، در اصل یکی بوده ولی امروزه آلوده شده است. می‌نویسد: “چند دین از زردشتی و جهودی و مسیحی و مسلمانی که در جهان رواج دارد هیچ یک با دیگری راست نیاید”.علت اساسی بدبختی و سردرگمی جوامع را، انشعاب در دین و پیدایش مذاهب و فرقه‌ های متعدد می ‌داند. کسروی بی دینی را به اعتقادات سست و گمراه کننده مذاهب و فرقه ‌ها ترجیح می‌دهد: “اگر آدمیان را دین می‌ باید، یک دین درستی را با راهنمایی خرد پیدا کنند، و اگر نمی‌باید به یکبار این اندیشه ‌های سست و پراکنده را دور بریزند”.

نوشته استاد سعیدی سیرجانی
داستان‌ های عاشقانه‌ “خسرو و شیرین” و “لیلی و مجنون”، هردو سروده “نظامی گنجوی” شاعر توانمند ایرانی هستند. منظومه‌ “خسرو و شیرین” داستان عاشقانه‌ای است در ایران باستان و یادی است از معشوقه‌ در جوانی از کف رفته‌ نظامی به نام آفاق . به نحوی که در این هشتصد سال کسی نتوانسته مانندش را بسراید. و “لیلی و مجنون” داستان دلدادگی دو جوان است در دیار عرب. نظامی در آغاز هر دو داستان مدعی است که در اصل داستان تصرفی نکرده است. نظامی نا‌خوداگاه در “لیلی و مجنون” به ترسیم چهره‌ زن در دیار عرب و در “خسرو و شیرین” به نمایاندن چهره زن در ایران باستان پرداخته است.

جلد اول

جلد دوم

اثر “لئو تولستوی” ترجمه منوچهر بیگدلی خمسه

این رمان از آنجایی که علی ‌رغم تحسین منتقدان از کتاب جنگ و صلح- به عقیده خود نویسنده این کتاب بیشتر به شرح وقایع تاریخی می‌ماند تا رمان، می‌توان آنا کارنینا را اولین رمان تولستوی در نظر گرفت. آنا کارنینا به معنای واقعی کلمه یک شاهکار ادبی به حساب می‌آید و در نظر بزرگان ادبیات از جمله: داستایوسکی، ولادیمیر ناباکوف، ویلیام فالکنر و نظر سنجی ‌های مجله تایم در سال ۲۰۰۷ -که برگرفته از نظرات ۱۲۵ نویسنده بزرگ دنیا می‌باشد، این کتاب بدون هیچ رقیبی ،برترین کتاب تمام دوران انتخاب شده است. همانند کتاب‌ های جنگ و صلح، جنایت و مکافات، آنا کارنینا نیز قبل از انتشار به صورت یکپارچه در روزنامه پیام ‌آور روسیه به صورت سریالی مابین سال‌های ۱۸۷۵ لغایت ۱۸۷۷ به چاپ رسید. همانند داستایوفسکی، تولستوی نیز با افکار سیاسی مدیر مسئول این روزنامه -کاتکوف- موافق نبود و این اختلاف باعث شد که روزنامه پیام‌ آور آخرین قسمت داستان آنا کارنینا را چاپ نکند و علاقه‌ مندان مجبور شدند تا زمان انتشار کتاب اصلی در سال ۱۸۷۸ برای خواندن قسمت پایانی کتاب منتظر بمانند.

نویسنده: دکتر مسعود کريم نيا
اثر حاضر اول بار در سال 1380 انتشار يافت و اینک چاپ پنجم آنرا که حاصل چند اصلاح و تکمیل می باش، در دست دارید. به گفته اساتید موسیقی در ایران با وجود انتشار چند اثر آنچه که پیرامون موسیقی ایرانی می بایست می گفتند، نگفته اند. از مهمترین موضوعات نیازمند توضیح در هر فرهنگی، تاثیر موسیقی بر روان و نقش آن در آموزش و درمان بر اساس پزوهش های علمی و ره آوردهای نوین دانش است. اثر حاضر تلاشی متمرکز براین مسائل است که در آینده نیز ادامه خواهد یافت.

نویسنده: دکتر مسعود کريم نيا
. این اثر حاصل بیش از بیست سال پژوهش پیرامون موضوع امید و اهمیت آن است و سعی بر آن بوده که هر آنچه در آن آمده از دیدگاه دانش روز و نظرات متخصصین علوم گوناگون باشد. از آنجا که در تهیه آن از روش کلیت گرایانه استفاده شده، در کنار موضوع امید، در برگیرنده بسیاری از موضوعات حایز اهمیت و جنبی در زندگی انسان و هر آنچه امید را بارور و به تحقق خویش وسعادت انسان نیز کمک می کند، باشد. چنین اثر جامعی را نگارنده حتی در فرهنگ های دیگر نیز نیافت و به این خاطر خود همت به این کار کرد.

نوشته ریچارد داوکینز ترجمه ا. فرزام

پندار خدا یا توهم خدا (The God Delusion) کتاب غیرداستانی پرفروش سال ۲۰۰۶، نوشتهٔ زیست‌شناس بریتانیایی، ریچارد داوکینز است. وی عضو آکادمی پادشاهی علوم و ادبیات بریتانیاست و سابقا نیز مدرس فهم عمومی علم در دانشگاه آکسفورد بوده‌است. داوکینز در کتاب پندار خدا عنوان می‌کند که خالق فرا طبیعی به احتمال قریب به یقین وجود ندارد و باور به خدا باور کاذبی است که در برابر تمام شواهد موجود سخت ‌جانی می‌کند. او با این نظرِ رابرت پیرسیگ هم ‌نوا می‌شود که: “هنگامی که یک نفر دچار توهم می‌شود، دیوانه‌اش می‌گویند. هنگامی که افراد بسیاری دچار یک توهم می‌شوند، مومن‌ شان می‌ خوانند.”

سراینده: سید کریم امیری فیروزکوهی ، با مقدمه احمد کسروی
دومین نوشته‌ ای که کیفیت فکری – اعتقادی آن دوره کسروی را معین می‌کند، مطلبی است که وی در سال ۱۳۱۳ به عنوان مقدمه‌ ای برعفاف نامه نوشته است. عفاف نامه اسم قطعه شعری است در ۲۳۱ بیت که بوسیله شاعری بنام امیری فیروزکوهی در سال ۱۳۱۳ در حمایت از حجاب و عفت زن سروده شده است که مطلع آن چنین شروع می‌شود:
ای زن ‌ای سروناز و باغ وجود
نور بخشنده چراغ وجود

نوشته احمد کسروی

در شهریور ۱۳۲۰، همزمان با اشغال کشور بوسیله قوای بیگانه و تبعید رضا شاه از ایران، کسروی سخنانی در چاره‌ جویی جهت خروج از بن ‌بست‌ های سیاسی و اقتصادی بیان کرده است. این سخنان بعد‌ها به صورت کتابی چند ده صفحه‌ای منتشر گردید. کسروی که در این روزها مشغول نوشتن کتاب “تاریخ مشروطه ایران” بود و از محسنات مشروطیت کاملا آگاهی داشت ، قانون اساسی مشروطیت را تنها راه علاج خروج از بن‌ بست و اصلاحات اجتماعی و حل مشکلات جامعه دانسته و آن را به عنوان تنها حکومت مناسب برای اداره کشور پیشنهاد کرده است.در این باره می‌گوید: ” امروز کشور ما ، به آن نیازمند است که مشروطه و قانون اساسی اجرا گردد. حکومت ملی بروی بنیاد استواری گزارده شود. طبقات توده برای چنان حکومتی آماده گردند. مجلس از روی قانون انتخاب شود. وزیران مسئول مجلس باشند. همه مطالب در پارلمان بگفتگو آید. دولت یک سیاست آشکاری دنبال کند. با همسایگان از هر باره حسن تفاهم در میان باشد.”

نوشته کریستوفر هیچنز ترجمه بهمنیار

کریستوفر اریک هیچنز (Christopher Eric Hitchens) نویسنده، منتقد و روزنامه نگار انگلیسی -آمریکایی و از صاحب نظران مکتب خداناباوری بود.اعتقادات و اظهار نظرهای بی پروا و خاص او سبب شهرتش شد؛ همچون اعتقاد به دخالت نظامی آمریکا در کشورهای دیگر برای پیشگیری از گسترش تروریسم و یا انتشار مقالات و کتب ضد خدا و مذهب که شدیداللحن بودند و دیدگاه بسیاری از میانه‌ روهای بیخدا را نیز معتدل جلوه می‌دادند. هیچنز خود را ضد خدا می‌نامید و می‌گفت: “فرد می‌تواند بی خدا باشد و در همان حال آرزو کند که ای کاش باور به خدا راست بود، حال آن که یک ضد خدا کسی است که بسیار از این موضوع که شاهدی بر وجود خدا وجود ندارد خرسند است.”