نوشته هرمز شهدادی

این اثر برای نخستین و آخرین بار در بهار ۱۳۵۷ توسط نشر کتاب زمان چاپ شد و یادآور وقایع تاریخی و اجتماعی ایران است که راوی در فاصله یک شب تا صبح آن را بازگو می‌کند و نشر این رمان زیبا همان سال ۵۷ متوقف شد و این کتاب جز کتابهای ممنوعه قرار گرفت. هرمز شهدادی در این کتاب با قراردادن بخشی از تاریخ روشن ‌فکری ایران بر زمینه‌ ای داستانی، به ارزیابی نقش روشنفکران در دوره ‌های مختلف تاریخ معاصر ایران پرداخته است. در داستان شب هول، دو شخصیت وجود دارد: یکی از آنها فرهیخته، روشنفکر و استاد دانشگاه و دیگری لمپن به تمام معنا یا نمک به حرام است. پیشینه این دو در رمان به یک جا ختم می‌شود. خاستگاه و ریشه‌های آنها یکی است. در این مفهوم به گمان نویسنده، روشنفکری ایران در گنداب (در همان لمپنیسم، اما در پشت نقاب فرهیختگی) ریشه دارد. استاد دانشگاه، فردی ترسو، محتاط و محافظه‌کار است. خشم او متوجه درون است. یعنی افسرده و خودآزار (مازوخیست) است. برخلاف او، خشم فرد دیگری که مأمور ساواک است، متوجه بیرون است. یعنی برون‌گرا و آزار کام (سادیست) است.

این دیوان در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی منتشر شد و مورد توجه افراد زیادی قرار گرفت. این دیوان شامل اشعاری است که پروین اعتصامی قبل از سی سالگی سروده است و بیش از چند صد غزل، قصیده، قطعه و مثنوی است. اشعار پروین دارایی زیبایی و جذابیت خاصی است که اغلب حالت مناظره را دارند و برخی پروین اعتصامی را با مناظره هایش می شناسند.

نوشته دکتر ناصر پاکدامن
پرونده قتل کسروی همچنان گشوده است. همه کسانی که استقرار جامعه ای بر پایه عدل و داد و آزادی و برابری را در ایران خواهانند می باید رسیدگی مجدد به پرونده قتل کسروی را خواستار شوند. تا این ظلم بزرگ برجاست کجا می توان از داد و دادگستری سخن گفت. دکتر ناصر پاکدامن با بررسی اسناد و مدارک دست اول آن دوره (پس از شهریور ۱۳۲۰) خواننده را با نقش و جایگاه کسروی در نقد دین و خرافه زدایی آشنا می کند و نشان می دهد که چگونه تلاشهای پیگیر او در این زمینه، دشمنی ها و بیتابی های متعصبان مذهبی و ارباب دین را برانگیخت تا آنجا که سرانجام روز ۲۰ اسفند ۱۳۲۴ در اتاق بازپرسی کاخ دادگستری به ضرب گلوله وی را از پای در آوردند.

اثر: ابوالقاسم فردوسی
راوی: اسماعیل قادر پناه

بر اساس نسخه معتبر چاپ مسکو

نوشته احمد کسروی

کتاب تاریخ پانصد ساله خوزستان در سال ۱۳۱۲ ش توسط احمد کسروی ، به زبان فارسی نوشته شده و کسروی با استفاده از برخی منابع تاریخی و شنیده‌های افراد مطلع، وضعیت عشایر عرب خوزستان را از سال ۸۴۵ تا ۹۱۴ خورشیدی گردآوری کرده است.

نوشته علی دشتی

نویسنده در این کتاب به شرح زندگی و افکار حافظ پرداخته است که یکی از ویژگی های این کتاب خاص بودن این اثر می باشد اینکه علی دشتی در این کتاب به نقش و رنگ حافظ در شعر و زندگی فردی و اجتماعی از بعد روانشناسی و اجتماعی و شاخصه های شعر فارسی پرداخته و این کتاب توسط انتشارات جاویدان در دهه پنجاه به چاپ رسیده است. علی دشتی درباره حافظ عقیده دارد: “… حافظ در افکار فلسفی خود به خیام، در تصوف به جلال‌الدین و در غزل به سعدی می‌گراید، ولی مایه‌ فکر و هنر درون به درجه‌ ای قوی و ذاتی است که همه‌ آنها را به سبک و شیوه‌ خاص خود درآورده است. شگفتی در این نیست که زبان و ادب حافظ بکلی از شیوه و روش سه گوینده‌ بزرگ متمایز است، زیرا تراوش هر فکر و قریحه‌ قوی ذاتی است و رنگ فکر و روح خود گوینده را دارد، هر چند در پرورش قریحه‌ خود از خارج متاثر شده باشد.
تاثیر یک گوینده‌ بزرگ در گوینده‌ بزرگ دیگر، به منزله‌ لقاح است. لقاح وسیله‌ی تولید و به عباره اُخری، محرکی است که موجود مستعد را بارور می‌کند ولی شگفتی در چیز دیگر است

نوشته احمد کسروی
اولین کتابی که کسروی درباره اصلاحات اجتماعی و بیان عقاید خویش، پس از بیرون آمدن از عدلیه به قلم کشید، کتاب “آئین” بودش و اشاره مختصری به محتوای این کتاب ما را در مورد کیفیت فکری احمد کسروی در این دوره راهنمایی خواهد کرد. این کتاب دو بخش دارد: بخش نخست شامل هجده گفتار و بخش دوم از بیست گفتار تشکیل شده است. تألیف آن در یکی از مهمترین دوران تاریخ ایران و جهان انجام شده است (۱۳۱۲-۱۳۱۱شمسی/ ۱۹۳۴- ۱۹۳۳میلادی). از نظر وقایع داخلی این زمان اوج مدرنیزاسیون رضاشاه به شمار می‌ رفت و از دید خارجی نیز شروع سال‌ های بحران اقتصادی معروف غرب بود. کتاب آئین نیز در تاثیر از این دو واقعه به رشته تحریر درآمده است. محتوای کلی کتاب در نکوهش از فرهنگ ماشینیزم و اختراعات در اروپا است:

نوشته دکتر کاظم علمداری
که استاد جامعه شناسی دانشگاه ایلی نویز است، کوشیده تا با یک بررسی تطبیقی-تاریخی که به گفته او رویکرد انتقادی دارد، علل عقب ماندگی جامعه ایران را در طول تاریخ مورد بررسی قرار دهد. در واقع یک نگاه کل گرا دارد به روند توسعه و پیشرفت جامعه ایران به نسبت غرب- یا بهتر بگوییم جوامع غربی- که به عنوان اولین این جوامع یونان را بر می گزیند. رویکرد کلی علمداری در این کتاب، رویکردی عینی است. بدین معنی که او به جای اینکه عوامل ذهنی نظیر فرهنگ، دین یا حتی علم را علت توسعه بداند، عوامل ساختاری اقتصادی و اجتماعی را به عنوان علل ریشه ای تسریع کننده یا تاخیردهنده توسعه جامعه ایران مطرح می کند. از این رو، در کتاب شاهد نزدیکی بسیار نگاه نویسنده با مارکس هستیم و در بسیاری از استدلال ها و نظرات خویش به او استناد می کند. او برای بررسی جامعه ایران، از عوامل اکولوژیک و جغرافیایی شروع می کند، آن را موجب و موجد ساختارهای اقتصادی- اجتماعی خاص نظیر اقتصاد کشاورزی یا تجاری می داند و اینها را تاثیرگذار بر توسعه یک جامعه می گیرد.

نوشته پائولو کوئلیو ترجمه کیومرث پارسا

یازده دقیقه داستانی است درباره روابط انسانی و نوع بسیار خاص آن یعنی رابطه جنسی، در واقع نام آن نیز مدت زمانی است که به طور معمول این رابطه طول می کشد یعنی حدود یازده دقیقه. در واقع انگیزه پائولو کوئلیو از نوشتن این کتاب، نوشتن یک کتاب ممنوعه و سانسور شدنی است. او در این زمینه در خود کتاب و از زبان یک کتابفروش می گوید که هر کتابی یک یا چند فصل از خود را به رابطه جنسی اختصاص داده و خوانندگان همیشه منتظرند تا به آن قسمت کتاب برسند. کاش کتابی بود که از اول به سراغ همین فصل می رفت. ماجرای این کتاب درباره یک دختر روستایی برزیلی است که به ناچاری روزگار به سوئیس رفته و در این کشور تن به هر کاری می دهد . اما این بار نه از روی ناچاری که کمی از روی ماجراجویی و در این راه به معنای کامل تا ته خط می رود و در نهایت درگیر یک رابطه عشقی شده و داستان به صورت یک فیلم رمانتیک به پایان می رسد.

نوشته احمد کسروی

كتاب در پيرامون اسلام يكی از مهمترين كتاب‌های كسروی است. او در اين كتاب عنوان می‌كند كه اسلام محمدی با اسلام‌های امروزی متفاوت است. او اسلام محمد را نقطه اوج كمال دينی می‌داند اما تحريفاتی كه در سال‌های پس از مرگ پيغمبر آغاز شد را ضربات مهلكی می‌داند که بر پيكر اسلام وارد آمده.