باورهای ضد بشری و افکار و اندیشه های مالیخولیایی زن ستیزانه که بر شالوده و بنیان ستم طبقاتی و نابرابری انسان ها پی ریزی و استوار گردیده، در سرتاسر کره خاکی، مشروعیتش را از ادیان و مذاهب گوناگون که در طول تاریخ آلت دست قدرتمندان، زورمداران و استثمارگران بوده و چون افیون در جهت خام و رام نمودن توده کار و زحمت و بهره برداری بیشتر از دسترنج آنان عمل نموده می گیرد. در سرزمین ما ایران نیز، در سده ای و از قرن ها پیش تاکنون، تحمیل هر نوع توهین، تحقیر و نابرابری در حق نیمی از جمعیت زنده و سازنده کشور یعنی زنان جامعه، مشروعیت و قانونیتش را از قرآن، حدیث، سنت و راه و روش محمد و جانشینانش که درحال حاضر روحانیون تبهکار وابسته به دستگاه خلیفه گری شیعه هستند، گرفته و می گیرد.

آیا عجیب نیست در آخرین دهه قرن بیستم که زن و مرد، پیر و جوان، در سراسر کره خاکی با پیشینه های مذهبی و عقیدتی مختلف و با زبان ها و و گویش های گوناگون آوای مقاومت ناپذیر دفاع از حقوق بشر را سر می دهند، تنها اسلام به عنوان سد راه دموکراسی واقعی و مانع احقاق حقوق زن شناخته شده است؟

کتاب شش انسان مبارز، چکیده سرگذشت و اشاره ای است به افکار شش اندیشمند بزرگ، شش انسان انقلابی که از جمله مبارز ترین و روشنفکر ترین مردان تاریخ معاصر به شمار می روند. از «سارتر»، «راسل» و «مارکس»، «ولتر»، «لنین» و «گاندی» به نام «بشر دوستان بزرگ» یا اومانیست نیز یاد می شود. زیرا هر شش تن تمام دوران زندگی خود را وقف تلاش برای بهبودی زندگی نوع انسان کردند و بر هیچ کس نیز منتی ننهادند. این شش اندیشمند بزرگ از پرکارترین، خلاق ترین و مبارز ترین فیلسوفان و نویسندگان نیز شمرده می شوند. هر شش نفر با شدت و قدرت تمام علیه «دستگاه دین و مذهب و حکومت های زور» به مبارزه پرداختند و برای بی اعتبار سازی باورداشت های مذهبی دینی و مذهبی و سیاسی زمان خود از هیچ تلاشی در سراسر زندگی روگردان نشدند.

این کتاب شامل یادداشت‌های روزانه همراه با فاکتها و اسناد بسیاری برای گزارش لحظه به لحظه جنبش ضد خشونت و مدرن این روزهاست برای عبور از درون حاکمیت به دنیای آزاد و مدرن. عنوان کتاب «نه روسری، نه توسری، مملکت دوست پسری» یکی از شعارهای این روزهاست که  سیاسی ترین و انسانی ترین شعار این جنبش است. ادامه‌ی مطلب

«رنسانس وارونه» به بحران روشنفكری در نیم قرن گذشته‌ی ایران می پردازد و در پی یافتن چگونگی همراهی‌های «روشنفكران» ایرانی در همپایی، همراهی و همیاری با «مرتجع‌ترین» و عقب مانده‌ترین قشر سنتی جامعه‌ی عقب مانده‌ی ماست كه به انقلاب 57 انجامید. اسناد این كتاب بیشتر از نوشته‌ها و گفت و گوهای خود این انقلابیون جمع آوری شده است. افشاری در بخش دوم كتاب نیز به استمرار همیاری این روشنفكران در روشن نگه داشتن ماشین حكومتی حكومت اسلامی پرداخته است.

داستان زندگی خمینی هندی زاده و خانواده و اجدادش و چگونگی ترویج شیعه گری توسط انجمن مسلمانان هند. سید مصطفی، پدر روح الله، از کودکی به زراعت و بزچرانی مشغول بود. او در سن 22 سالگی با دختر یکی از مالکین کوچک خمین به نام هاجر احمدی ازدواج می کند که از آنها این بچه ها متولد می شوند؛ سید مرتضی معروف به آیت الله پسندیده، گوهر السادات، فخر السادات، بچه های چهارم و پنجم که هردو پسر بودند و در کودکی فوت می کنند و بچه بعدی روح الله و پس از روح الله کودک دیگری متولد می شود به نام سید محمد. روح الله در تاریخ 13 صفر 1319 هجری قمری در خانه هندی های خمین متولد می شود و چون طبق احادیث اسلامی روز 13 صفر را نحس می شمارند، تاریخ تولد و ثبت وی را به 20 جمادی الثانی تغییر می دهند…

کتاب کمیک استریپ پرسپولیس، شخصیت دختری ایرانی به نام مرجان است که در جریان انقلاب ایران و بحران جنگ ایران و عراق، به تشویق خانواده از کشور خارج شده و به اتریش می رود. این کتاب‌ روایت جنگ و آوارگی، زندگی مهاجری در اروپا، بحران های مذهبی و سنتی جامعه ایران و حوادث انقلاب و جنگ هستند و تاریخ دهه پس از جنگ ایران را از دید وی بیان می کنند.

آزادی تن و آزادی زن نخستین گام برای انسان مدرن شدن است. کسی که بنده و عبدالله است یا کلب الله و غلام علی و حسن و حسین، نمی تواند فهمی از آزادی و مدرنیته داشته باشد. حال آنانی که در تور ایدئولوژی ها گرفتارند از اینان بهتر نیست. آنکه خود را مالک جان و تن دیگران می داند و در حریم خصوصی دیگران دخالت می کند نه آزاد است و نه فهمی از آزادگی دارد. چنین کسی در دوران برده داری سیر می کند هرچند که دوپیس و سه پیس بپوشد یا کت و شلوار غربی به تن کشد. آزادی انسان ها و جوامع در نخستین گام از باور به آزادی تن می گذرد. اگر کسی دم از آزادی و دموکراسی می زند اما زن و دخترش را به بهانه ی ناموس و غیرت در زنجیر حجاب اجباری اسیر می کند حتما دروغ می گوید. نخستین شرط آزادگی، فهم آزادی تن انسان است و اینکه هر انسانی مالک تن خویش است. تمام گرفتاری های تاریخی و زن ستیزی های وحشیانه در همه ی جوامع و البته مذاهب و ادیان از همین کج فهمی ناشی می شود. انسان مدرن می پذیرد که هم زنان مالک تن خویشند و هم دگرجنسگرایان. هر حرفی جز این یاوه ای بیش نیست.

از صفویه تا انقلاب اسلامی

در جوامعی مانند ایران که دین اکثریت به دین رسمی حکومتی بدل و روحانیت دین رسمی در قدرت سیاسی سهیم می شود، دولت ها خواسته یا ناخواسته به همکاری با دستگاه های روحانی برخاسته و نهادهای حکومتی، قضایی و فرهنگی را به ابزار سرکوب پیروان مذاهب اقلیت بدل می کنند. دوران صفویه مذهب شیعه دوازده امامی به مذهب رسمی کشور بدل شد و سرکوب اقلیت های دینی دامن مسلمانان غیر شیعه حتی شیعیان غیره دوازده امامی را نیز گرفت. ادیانی که خود را تنها دین بر حق و تنها مذهب حقه تعریف می کنند همچون صاحبان ایدئولوژی های تمامیت خواه که ادعای در دست داشتن مالکیت انحصاری حقیقت و نمایندگی ضرورت های تاریخی را یدک می کشند، با دگراندیشان مدارا نمی کنند. یهودیانی که خود را قوم برگزیده یهوه می دانند، مسیحیانی که می پندارند رهبری دینی جامعه بشری از پسر خدا به پطرس حواری و از او به پاپ به ارث رسیده است، مسلمانانی که محمد را آخرین فرستاده خدا تصور کرده و مسلمان کردن همه مردم جهان را با تبلیغ و جنگ مقدس وظیفه مذهبی خود تصور می کنند، همه مکاتب و ادیانی که ادعای مالکیت «تنها حقیقت مطلق» و در انحصار داشتن «تنها راه رستگاری» را در ذهن داشته و ارشاد و هدایت داوطلبانه یا اجباری مردمان را به رستگاری و بهشت موعود وظیفه تاریخی یا مذهبی خود تلقی می کنند، دگراندیشی را تحمل نمی کنند.