«سیندخت»، یک رمان ایرانی به سبک نگارش قرن نوزدهم اروپاست که در آن «علی محمد افغانی»، تصویری از جامعه ای رو به مدرن شدن، زندگی طبقات مختلف اجتماعی و از همه پررنگ تر، جایگاه اجتماعی زنان را با حوصله و دقت و جزئیات فراوان، ارایه می کند. نوعی رئالیسم اجتماعی ایرانی. زنانی از هر دست از ظالم ترین و مظلوم ترین، همه اسیر یک دنیای مردانه و قوانین ساخته ی مردان هستند.

ک‍ت‍اب‌ ح‍اض‍ر ت‍رج‍م‍ه‌ دو ک‍ت‍اب‌ در ی‍ک‌ م‍ج‍ل‍د اس‍ت‌ ت‍ح‍ت‌ ع‍ن‍وان‌”…”What is life? the physical aspect ن‍وش‍ت‍ه‌ اروی‍ن‌ ش‍رودی‍ن‍گ‍ر و”…”What is life? the next fifty yearsک‍ه‌ ش‍ام‍ل‌ دوازده‌ س‍خ‍ن‍ران‍ی‌ در ب‍زرگ‍داش‍ت‌ پ‍ن‍ج‍اه‍م‍ی‍ن‌ س‍ال‌ ان‍ت‍ش‍ار ک‍ت‍اب‌ ش‍رودی‍ن‍گ‍ر است.
در بخش اول “حیات چیست؟” کتابی است علمی که بر مبنای سلسله سخنرانی‌های فیزیک‌پیشه اروین شرودینگر در شهر دوبلین نوشته شده‌ است.
حیات چیست ؟ آنچه در ظاهر به نظر میرسد میل شدید به بقا و حفظ و تولید نقایص است. تلاشی وقفه ناپذیر بر ایجاد طرح‌های جدید است . آیا تصادفی است؟ ظاهراً” خیر چون بهترین طرح‌ها را انتخاب می‌کند (انتخاب اصلح). این نیروی عظیم در کجاست ؟چگونه ایجاد میشود؟ چگونه بقا مییابد؟ چرا وجود دارد؟ ظاهراً” این نیرو در داخل ماده است و شاید نیز در طرح تولید شده باشد. یعنی طرح اولیه بهر طریق ایجاد می‌شود و سپس همان طرح میل به بقا و تکامل دارد لذا تغییر یافته و پیچیده میگردد. واین سرآغاز راه است. سرآغاز تولید و ایجاد نیرویی عظیم و پرقدرت که قدرت و عظمت آن ناشی از دانش و شعور بالای آن است. چون همانگونه که میدانیم حیات خود بوجود آورنده و مصرف کننده دانش و آگاهی است. پس با این تفسیر هرکجا پیجیدگی است حیات آنجاست و از بین نمی‌رود و سعی در حفظ و بقای خود دارد. بله نیروی حیات با استفاده از ابزارهای طرح، تولید، کار و مرگ به بقای ابدی خود و گسترش آگاهی خویش در مرزهای بیکران پیجیدگی عالم ادامه میدهد. و ظاهراً” چون پیچیدگی خود مولود حیات است و خود نفس حیات است، بس در جهت بقای ابدی خوددر تلاش است.(ویکی پدیا فارسی)

همیشه در زندگی اعتقادم بر این بوده کههرچه بر سرمان می آید، چه خوب و چه بد، براساس اعتقاد و باورهایی ست که در ذهنمان است و جهان پیرامون ما بر اساس نگرش و اعتقادات ما شکل میگیرد،_ _ما در طول مدت زندگیمان هر آنچه آموخته ایم انجام می دهیم و هر آنچه انجام می دهیم باور داریم،به بد و خوب بودن باورهایمان توجهینداریم، به درست یا غلط بودنشان فکر نمی کنیم، فقط باور داریم و انجام می دهیم، مانند یک ربات که طبق برنامه ای که به آن داده شده عمل میکند، فکر هم نمی کند، به آنچه انجام می دهد نمی اندیشد، فقط انجام می دهد. ما هم شدیم مثل رباط ها، از کودکی هر چه که به ما می آموزند، بدون فکر، بدونتوجیح و بدون دانستن علت، طوطی وار می آموزیم و تمام این آموخته ها طی سالها تبدیل به صندوقچه ای کهنه می شود که پر است از باورهای درست و غلط، کهنه و نو،راست و دروغ، منطقی و بی منطق ….. و درتمام طول زندگیمان حتی حاضر نیستیم برای یک دقیقه، حتی یک دقیقه، فقط یکی از آنها را بیرون بکشیم، به آن نگاهی بیندازیم و در موردش فکر کنیم. ما از خودمان نمی پرسیم، به آنها نگاه نمی کنیم، زیر سوالشان نمی بریم، در موردشان فکر هم نمی کنیم،. چون می ترسیم،از رسیدن به حقیقت می ترسیم از دیدن تاریکی های درونمان می ترسیم و ترجیح می دهیم در همان تاریکی بمانیم و ذهنمان را به خاطر این گونه مسائل که به قول بعضی ها برای آدم نان و آب نمی شود خسته نمی کنیم،گو اینکه همین باورها هستند، همین فکر ها و همین اعتقادها هستند که لحظه لحظه ی زندگی ما را به وجود می آورند. در این کتاب سعی کرده ام تا در قالب داستان ذهنیات و باورهای یک انسان را به نمایش بگذارم و تمثیلی از زندگی هر یک از انسانهای روی زمین و تاثیر عقایدشان بر زندگی آنها را نمایان کنم… باشد که موثر قرار گیرد. ( ندا امین)

این کتاب به بررسی رویداد آتش‌سوزی سینما رکس آبادان در ۲۸ امرداد ۱۳۵۷ می‌پردازد. درباره‌ اين فاجعه‌ مقاله‌هايی نوشته شده و برخی شخصیت‌های سیاسی در بخشهایی از کتابهایشان در مورد آن مطالبی را فاش کرده‌‌اند. ولی تا کنون هیچ کتابی که اين رخداد مهم تاریخ معاصر ایران و زمینه‌ها و پیامدها و مسائل گرداگرد آن را به گستردگی مورد مطالعه قرار داده باشد نوشته نشده بود. اين نخستین کتابی است که پس از گذشت بیش از سی و شش سال از آن حادثه نوشته می شود.
نویسنده کتاب ، مجید احمـديان ، این پژوهش را از موضعی بی‌طرفانه و مستقل از احزاب سیاسی انجام داده و جهت پخش ، آن را در اختیار دکتر محمود مرادخانی [ فرزند استاد علی تهرانی (نخستین قاضی پرونده سينما رکس)]، قرار داده است. ایشان در پیشگفتار مطالب شایان توجهی درباره اين جنایت عرضه نموده که بر اعتبار سخن نویسنده می‌افزاید.

در تعریف واژه «مانتره» و «سرسوتی» در روایات اسطوره‌های هندی، سخنان دارای نیروی سحر آمیزی است که می‌‌تواند دانایی را از اندیشه به عمل در آورد. این نیروی جادویی که «مانتره یا منتره» نامیده می شود، در وداها و در ادبیات هندی، نمایانگر کلام مقدس است و قدرت آن در به انجام رساندن اعمال جادویی از طریق گفتار است.

از روزى كه خمينى به ملت ۳۵ ميليونى ايران گفت شما همه بايد مأمور اطلاعات و امنيت باشيد، خود رژيم پس از آن همه قتل و كشتارها همه را بخواهى نخواهى به گونه اى در جهان وانمود كرده است كه اطلاعاتى و مأمور جمهورى اسلامى هستند.اين مسئله براى هيچ شخص و گروهى هم استثناء ندارد هر چند ۹۹ درصد اين ادعاها كذب و نادرست بوده است اما از همان فرداى انقلاب و آغاز اعدام ها اين مسئله مطرح شد كه در پى همكارى برخى از شخصيت هاى بالاى وابسته به گروه هاى مقتدر سياسى اين ادعا كه فلانى با جمهورى اسلامى است را تشديد كرده و اين تفكر را تقويت كردند.

بابک یزدی، فعال و مدافع زندانیان سیاسی، از بنیانگذاران «سازمان دفاع از زندانیان سیاسی ایران» و کانون خاوران، مدیر اجرایی کانون خاوران، عضو کمیته ی مرکزی حزب کمونیست کارگری و دبیر کنونی این حزب در شرق کانادا می‌باشد.

مجموعه پیش رو، شامل بخشی از خاطرات، گزارشات، مصاحبه‌ها و نوشته هایی است که در سال‌های اخیر در سایت ها، نشریات و روزنامه‌های مختلف به چاپ رسیده است.نویسنده اشاره می‌کند که «همه ما انسان‌ها در پروسه زمان و مکان تغییر می‌کنیم و همانطور که در متن کتاب مشاهده خواهید کرد، من نیز از این قاعده مستثنی نبوده ام. ولی‌ آنچه در مورد من، برای خود و تعداد زیادی از دوستان جالب بوده این است که من از منتهی‌ الیه راست و مذهبی‌ دگم در سنین کودکی، یعنی‌ از جلسات حجتیه و بهائی ستیزی شروع کرده و در این مسیر، سال‌ها با شریعتی‌ و مجاهد و بعد هم در پروسه چپ شدن، مدت‌ها با فدایی و راه کارگر بوده ام تا به جنبش و حزب کمونیسم کارگری رسیده ام. همانطور که از نام کتاب پیداست، این نوشته‌ها و خود من در پروسه زمانی‌ و مکانی، شکل گرفته و تغییر یافته ایم و برخورد و نظرات من به جریانات، افراد، نشریات،و سازمان‌های سیاسی نیز در حال تغییر بوده و طبیعتا برخی‌ از مطالب و نوشته‌های مندرج در این دفتر، مربوط به سال‌ها پیش اند که لزوما همهٔ آنها نظرات امروزی من نیستند.»

کتاب پیش رو تلاشی است در جهت برسی‌ پدیده ارشاد و توبه. زندان در جمهوری اسلامی کارکردی فراتر از مجازات دارد. زندان در هم آمیختگی اش با مذهب، نهادی است با هدف زیر و رو کردن رفتار شخصیت انسان ها. روش‌های مورد استفاده در خدمت هدف چیزی نیست جز به کار گیری اشکال
مختلف شکنجه و این نوشتار جستاری است در مقوله روانشناسی‌ شکنجه.

زنان در طول تاریخ سرگذشت دردناکى داشتند، و از آن جا که از نظر جسمانى نسبت به جنس خشن مردان ـ کمى ضعیف تر بودند، به همین دلیل زورگویان و ظالمان در طول تاریخ سعى داشتند شخصیت انسانى آنها را لگدمال کنند، و چه جنایاتى که در این راه نکردند، به خصوص در محیط عربستان و در عصر جاهلیّت هر چند تمام دنیا در آن زمان در جاهلیّت فرو رفته بود ـ بیش از همه جا شخصیت زن پایمال شده بود، تا آن جا که زن را همچون کالایى مبادله مى کردند; سهمى از ارث مردان براى آنها قائل نبودند; تولد دختر را ننگ مى پنداشتند، و چنانکه مى دانیم دختران را زنده به گور مى کردند، و عجب این که حتى قوانین طبیعى را در این زمینه نادیده گرفته و مى گفتند: بچه هاى دختران ما فرزندان ما نیستند.